هفته نامه اکونومیست : فشار بیشتر بر ایران - موضعگیری فرانسه در مقابل ایران

هفته نامه اکونومیست : فشار بیشتر بر ایران - موضعگیری فرانسه در مقابل ایران
بی بی سی : هفته نامه اکونومیست چاپ بریتانیا در شماره 22 سپتامبر مطلبی را به رویکرد دیپلماتیک فرانسه نسبت به ایران اختصاص داده است.در این مقاله که با عنوان "بگذارید آنان را بیشتر تحت فشار قرار دهیم" انتشار یافته، آمده که رییس جمهور جدید فرانسه تاکتیک دیپلماتیک جدیدی را نسبت به ایران اتخاذ کرده است.اکونومیست یادآور می شود که ماه مه سال گذشته، هنگامی که آمریکاییان برای نخستین بار آمادگی خود را برای مذاکره مستقیم با ایران در مورد برنامه هسته ای این کشور ابراز داشتند، دیپلمات های فرانسه خوشنودی خود را نشان دادند زیرا، آمریکاییان سرانجام به نظر آنان گردن نهاندند و به نظر می رسید که گزینه نظامی در حال عقب نشینی است.این نشریه می پرسد، با توجه به این سابقه، منظور برنار کوشنر، وزیر خارجه فرانسه که از پایه گذاران سازمان بشردوستانه "پزشکان بدون مرز" است، از اعلام این نظر چه بوده است که: در مورد ایران باید برای بدترین وضعیت آمادگی داشت و بدترین وضعیت، جنگ است.اکونومیست اظهارمی دارد که نیکولا سارکوزی، رییس جمهور جدید فرانسه، در مقایسه با سلف خود، ژاک شیراک، همواره از اتخاذ موضعی سختگیرانه تر در برابر ایران و نزدیکی بیشتر به دیدگاه آمریکا حمایت کرده است.به نوشته این هفته نامه، ژاک شیراک در آخرین ماه زمامداری خود کمابیش این نظر را مطرح کرد که شاید در مجموع دستیابی ایران به بمب اتمی چندان هم خطرناک نباشد در حالیکه آقای سارکوزی در سفر سال قبل خود به واشنگتن اظهارات رییس جمهوری وقت فرانسه را "هراس آور" توصیف کرد و با منعکس کردن موضع جورج بوش، گفت که برای جلوگیری از دستیابی ایران به اسلحه اتمی باید تمامی گزینه ها را در نظر داشت.اکونومیست یادآور می شود که در ماه اوت، آقای سارکوزی با صراحت گفت می خواهد از قرار گرفتن در وضعیت انتخاب بین "بمب ایرانی یا بمباران ایران" اجتناب ورزد و می افزاید که ظاهرا آقای کوشنر در صدد تشدید فشار بر ایران بوده است.این هفته نامه با اشاره به اظهارات وزیر خارجه فرانسه در مورد احتمال جنگ با ایران، می نویسد که آقای کوشنر گفت که نظامیان فرانسوی "نقشه هایی" را برای عملیات علیه ایران تهیه می کنند هرچند تاکید کرد که تهیه این نقشه ها به معنی استفاده از آنها در "همین فردا" نیست.
تند و تیزتر از بوشاکونومیست می نویسد که سخنان برنار کوشنر حتی از اظهارات جورج بوش نیز تند و تیزتر بود و خبرگزاری دولتی ایران در مورد آن اظهار نظر کرد که "مستاجران جدید کاخ الیزه می خواهند بنایی با معماری کاخ سفید بنا کنند."این هفته نامه در ادامه می پرسد که معنی موضعگیری ستیزه جویانه وزیر خارجه چیست و می افزاید که دیپلمات های فرانسوی، که بعضی از آنان ظاهرا از اظهارات آقای کوشنر تکان خورده بودند، اصرار کردند که سخنان وزیر خارجه در قالب درست آن در نظر گرفته نشده و نشانه تغییری در سیاست فرانسه نسبت به ایران نیست و افزودند که طرح های نظامی اضطراری صرفا بخشی عادی از برنامه ریزی سیاسی است.اکونومیست می افزاید که آقای کوشنر هم که به منظور جلب حمایت روسیه از صدور قطعنامه جدیدی علیه ایران به مسکو سفر کرده بود لحن سخنان خود را ملایمتر کرد و گفت که باید از هیچ اقدامی برای جلوگیری از جنگ خودداری نورزید و فرانسه همچنان برای راه حلی از طریق مذاکره و وضع تحریم های بین المللی اولویت قایل است.این هفته نامه می نویسد که واقعیت این است که فرانسه، به رهبری یک رییس جمهور پر جنب و جوش، به تدریج شکیبایی خود را از پیشرفت بطئی در جلب نظر اعضای شورای امنیت سازمان ملل متحد از قطعنامه جدیدی علیه ایران از دست می دهد درحالیکه چین و روسیه از خود شتابی نشان نمی دهند و استدلال می کنند که باید در انتظار پاسخ ایران به سئوالات آژانس بین المللی انرژی ماند.اکونومیست می افزاید که به همین دلیل است که فرانسویان، همزمان با فعالیت در چارچوب اقدامات سازمان ملل، برای وضع تحریم هایی فراتر از تحریم های سازمان ملل علیه ایران، بر اتحادیه اروپا فشار وارد می کنند با این هدف که کشورهای عضو اتحادیه اروپا هم مانند آمریکا، شرکت های خود، از جمله بانک های اروپایی را از معامله با ایران منع کنند.اکونومیست از قول دیپلمات های فرانسوی نقل می کند که دولت این کشور از شرکت های فرانسوی نخواسته است که از ایران خارج شوند اما به آنها توصیه کرده که در صدد عقد قراردادهای جدیدی با این کشور بر نیایند.این هفته نامه می نویسد که برقراری تحریم های تجاری اروپایی، که مورد حمایت بریتانیا نیز هست، می تواند از دو نظر مفید واقع شود: اول اینکه آمریکاییان را در این مورد قانع خواهد کرد که اقدامات دیپلماتیک هنوز امکان پیشرفت دارد و دوم اینکه به ایرانیان نشان خواهد داد که تاکتیک های تاخیری آنان باعث نمی شود که جهانیان این کشور را به حال خود بگذارند.اکونومیست نتیجه می گیرد که فرانسویان خواستار انتخاب گزینه نظامی علیه ایران نیستند؛ آنچه که در این مرحله می خواهند جلب توجه افکار عمومی به جدی بودن خطر سیاست اتمی ایران و اطمینان یافتن از آن است که ایرانیان درک کنند که فرانسه به رهبری آقای سارکوزی مصمم است آنان را همچنان تحت فشار قرار دهد.