Wednesday, September 19, 2007

نامه 300 روشنفکر جهان در مورد ايران

نامه 300 روشنفکر جهان در مورد ايران
گنجي تحويل سازمان ملل داد: - پنجشنبه 29 شهریور 1386 [2007.09.20]
روز گذشته(18سپتامبر) طي ديداري با آقاي لين پسکو معاون سياسي دبيرکل سازمان ملل متحد، در مقر آن سازمان در شهر نيويورک، اکبر گنجي "نامه ي ضد جنگ" 300 تن از روشنفکران نامدار جهان به دبير کل سازمان ملل را تقديم وي کرد. روشنفکران نامدار جهان طي اين نامه هر گونه حمله نظامي به ايران، به هر بهانه اي را رد کرده و خواهان توجه به نقض گسترده و سيستماتيک حقوق بشر در ايران شده اند. در اين نامه ضمن اشاره به سرکوب روشنفکران، دانشجويان، روزنامه نگاران، معلمان، کارگران و زنان، از دبير کل سازمان ملل درخواست شده براي آزادي کليه زندانيان سياسي – عقيدتي ايران اقدام نمايد.
نامه ي به دبير کل سازمان ملل، نامه ي جامعه مدني جهاني است که از يک سو رژيم حاکم بر ايران را به دليل خودکامگي و سرکوبگري، و از سوي ديگر سياست هاي نظامي گرايانه و مداخله جويانه ي دولت آمريکا را محکوم کرده اند. به غير از روشنفکران نامدار جهان، چندين روشنفکر نامدار جهان اسلام نيز اين نامه را امضاء کرده اند (متن کامل نام به همراه کليه ي امضأ ها، طي روزهاي آينده منتشر خواهد شد).
گنجي در ادامه اين ديدارنکات زير را با معاون سياسي دبير کل سازمان ملل در ميان نهاد:
- اعدام هاي گسترده طي ماه هاي گذشته در ايران:اعدام علني متهمان در ميادين شهر بخش ديگري از خشونت هاي علني رژيم به منظور ايجاد رعب و وحشت است. ما نه تنها با اعدام در ملاء عام مخالف هستيم، بلکه اسا ساً با مجازات اعدام هم مخالف هستيم.
- يکي ديگر از مشکلات اساسي مخالفان، بازداشت هاي غير قانوني، حبس در سلولهاي انفرادي و فشارهاي جسمي و رواني جهت اقرار به جرائم ناکرده و توبه نامه نويسي است. مخالفان را پس از حبس طولاني در سلول انفرادي، در تلويزيون به نمايش مي گذارند تا به همکاري با شبکه هاي جاسوسي غرب اعتراف نمايند.هرگونه مخالفت، براندازي نرم و انقلاب مخملي جلوه داده مي شود. شرايط زندانيان شهرستاني (خصوصاً اقليت هاي قومي و مذهبي) به مراتب بدتر و سخت تر از زندانيان مرکز است.
- ايران بزرگترين کشور خاورميانه در زنداني کردن روزنامه نگاران است. از اول ژانويه سال جاري تاکنون 13 نشريه را توقيف کرده اند. نشريات مستقل توقيف و بقيه نشريات از ترس توقيف به شدت گرفتار خودسانسوري شده اند.
- به خانواده ي هزاران زنداني اعدام شده ي تابستان 1367 اجازه نمي دهند تا بر سر مزار فرزندانشان حاضر شوند.
- تعداد زيادي از مخالفان در دادگاه هاي غير علني به حبس هاي سنگين محکوم شده اند. صدور احکام قطعي يکي از راه هاي خاموش کردن مخالفان است. برخي ديگر از مخالفان را ممنوع الخروج کرده اند.
- زنان که از تبعيض و نابرابري و آپارتايد جنسي در رنج اند، با تصويب قوانين جديد، وضعيت دشوارتري پيدا خواهند کرد.
- اقليت هاي قومي، مذهبي و جنسي به شدت سرکوب و از حقوق شهروندي محرم گرديده اند.
- دانشجويان منتقد از ادامه تحصيل محروم، زنداني و شکنجه مي شوند. تعدادي از دانشجويان در شرايط بسيار دشوار در بازداشت به سر مي برند. پاکسازي دانشگاهها از دگرانديشان ودگرباشان همچنان به شدت دنبال مي شود.
- هيچ دولتي به هيچ بهانه اي حق ندارد ايران را مورد تهاجم نظامي قرار دهد. جامعه جهاني بايد توجه خود را به نقض حقوق بشر در ايران معطوف نمايد. مسأله ي اصلي، گذار ايران به دموکراسي و رعايت حقوق بشر است، نه غني سازي اورانيوم. دولت ايران و دولت آمريکا، هر دو مسئله ي هسته اي را در اولويت قرار داده اند، چون دولت آمريکا بر اين گمان است که فقط از اين طريق مي تواند اجماع جهاني عليه ايران تشکيل دهد، زمامداران حاکم بر ايران هم بر اين گمانند که فقط از طريق حق مسلم هسته اي مي توانند مردم را پشت خود گرد آورند، اما طرح مسئله نقض حقوق بشر به زيان اين دو دولت است. دولت ايران دولتي است که ادامه حياتش در بحران و بحران آفريني است، ازينرو به سرعت کشور را به سوي فاجعه پيش مي برند.
پس از سخنان گنجي، آقاي پسکو، معاون سياسي دبير کل سازمان ملل، ضمن ابراز همدردي، اعلام کرد که دبير کل سازمان ملل حتماً اين مسائل را پيگيري خواهند کرد. وي افزود که مي پذيرد که سازمان ملل بايد توجه بيشتري نسبت به نقض حقوق بشر در ايران داشته باشد، ولي در شرايط فعلي جامعه جهاني نگران مسئله هسته اي ايران است. آقاي پسکو تاکيد کرد که ما هم مخالف حمله نظامي به هر کشوري هستيم و از هيچ کوششي براي جلوگيري از حمله نظامي دريغ نخواهيم کرد. معاون سازمان ملل افزود قبل از سفر خانم آربور به ايران من با او گفت و گو کردم، او گفت به دنبال راهي است که وضعيت حقوق بشر در ايران بهبود يابد
.

No comments: