حمله نيروهاي امنيتي به خانواده زندانيان سياسي
در حضور کميسر عالي حقوق بشر؛ - چهارشنبه 14 شهریور 1386 [2007.09.05]
مريم کاشانيm.kashani@roozonline.com
در همان حال که لوئيز آربور، کميسر عالي حقوق بشر که براي شرکت در نشست وزيران خارجه دولتهاي عضو سازمان جنبش عدم تعهد به ايران سفر کرده، راهي جلسه اي با شماري از فعالان زن ايراني در دفتر سازمان ملل در تهران بود، نيروهاي انتظامي و امنيتي جمهوري اسلامي، به خانواده زندانيان سياسي حمله کردند. مادران دانشجويان زنداني پلي تکنيک، همسران و فرزندان زندانيان سنديکاي رانندگان شرکت واحد و تني ديگر.
اين صحنه از ديد خانم لوييز آربور پنهان نماند و به گفته شيرين عبادي، که در همان لحظات در ساختمان سازمان ملل در تهران حضور داشت، موجب ناراحتي وي شد. او سپس "اسامي خانواده هاي تجمع کنندگان را يادداشت کرد و گفت در مورد اين برخورد با مقامات ايراني گفتگو و پس از بازگشت به مقر کار خود در ژنو نيز موضوع را پيگيري خواهد کرد."
در ميان خانواده هاي زندانيان سياسي، کسي از نزديکان هاله اسفندياري حضورنداشت، چرا که او در همان ساعت و پس از ترک تهران، داشت به خبرنگار واشنگتن پست از روزهاي زندان مي گفت و اينکه "دوران حبس در ترسناک ترين زندان هاي خاورميانه" را چگونه پشت سرگذاشته است: "درحاليکه در سلول خود نشسته و از پشت ميله زندان هلال باريک ماه را مي نگريستم به خودم مي گفتم: خدايا، اين ماه است و يکماه بعد، دوباره و بعد، براي بار سوم، بازهم هلال ماه را ديدم. شرايط سخت بود و من تنها و نگران بودم."
وضعيتي که کيان تاجبخش هم با آن روبه روست، هرچند قاضي حداد ديروز اعلام کرد او نيزپس از تکميل پرونده آزاد خواهد شد. همان طور که ماجراي نازي عظيما، خبرنگار راديو فردا، رو به اتمام است.گذرنامه او نيز به وي بازگردانده شد و حالا خانم عظيما پس از هشت ماه و با سپردن وثيقه اي چند صد ميليوني، در حال تدارک مقدمات خروج از ايران است.اما از وضعيت علي شاکري و مهرنوش سلوکي، خبر تازه اي منتشر نشده است.
اما سرنوشت اين هم ميهنان ايراني ـ آمريکايي چندان با وضعيت زندانيان ايراني، يکي نيست. اگر چه ديروز محمدعلي دادخواه، وکيل مدافع سه تن از دانشجويان بازداشت شده دانشگاه اميرکبير از ملاقات خانواده‌هاي موکلانش با فرزندانشان خبر داد، اما مادران آنها که براي ديدار با لوييز آربور، در برابر ساختمان سازمان ملل در تهران تجمع کرده بودند، از ضرب و شتم نيروهاي امنيتي و انتظامي در امان نماندند.خانواده اين سه دانشجو بعد از ملاقات کوتاه خود که بعد از سه هفته بي خبري انجام شد، حال آنان را نامناسب توصيف کردند: "از زمان قطع ملاقات ها از سه هفته پيش و انتقال دانشجويان از بندهاي عمومي به سلول انفرادي، اين دانشجويان ضعيف تر و لاغرتر شده بودند و در حين ملاقات به شدت عصبي به نظر مي رسيدند."
قاضي حداد هم اعلام کرده که "اولين جلسه دادگاه آن ها اواخر شهريورماه به صورت غيرعلني برگزار خواهد شد و در اين جلسه وکلاي دانشجويان هم حق حضور ندارند".
ملاقات اين دانشجويان با حضور بازجو انجام شد و به نوشته خبرنامه امير کبيرآنها از "توصيف شرايط شان پس از انتقال به سلول انفرادي و قطع تماس هاي تلفني و ملاقات ها، منع مي شدند. اين دانشجويان در طول مدت ملاقات از سوي بازجو تهديد مي شدند که اگر سخناني خارج از چارچوب مدنظر وي به خانواده خود بگويند ملاقات قطع مي شود".
اين در حاليست که سعيد مرتضوي دو روز پيش با احضار مديران مسئول چهار روزنامه سراسري چاپ تهران در دفتر خود، به آنها هشدار داده بود "از نوشتن حتي يک کلمه درباره اين سه دانشجوي دانشگاه اميرکبير خودداري کنند". همچنين آنها را تهديد کرده بود که "در صورت سرپيچي، با توقيف روزنامه مواجه مي شوند".
وضع ديگر زندانيان از اين نيز بهتر نيست. به ويژه زندانيان شهرستاني که دسترسي آنان به وسايل ارتباط جمعي کمتر است. در همين راستا ديروزدادگاه انقلاب شهر مهاباد يک زنداني بوکاني به نام سمکو قادرپور را به تحمل ۲ سال ديگر حبس تعزيري محکوم کرد.او بيش از دو سال است که در زندان بسر مي برد. اتهام وي نيز تبليغ عليه نظام است.کريم عليمحمدي، فعال حقوق بشري سنندج هم از سوي دادگاه انقلاب سنندج به تحمل ۱۵ سال حبس محکوم شد.او 13 سال است که در زندان به سر مي برد.عدنان و هيوا نيز وضعيت شان مبهم است. آن دو که مدتي را در اعتصاب غذا به سر برده اند، به لحاظ جسمي در وضعيت بحراني به سر مي برند؛ همان طور که آسو صالح روزنامه نگار کرد، که وضعيت نامناسب وي کانون روزنامه نگاران اين استان را به انتشار هشدارنامه اي واداشته است.
هشداري که با بيانيه کميته تلاش براي رهايي سهيل آصفي گره مي خورد. در بيانيه اين کميته "سکوت در برابر ادامه بازداشت سهيل و ديگر همکاران در بندش زمينه ساز هر چه گسترده تر شدن تحديد آزادي انديشه و بيان و نشر عقايد" خوانده و آزادي بدون قيد و شرط او طلب شده است.
در بيانيه اين کميته آمده است: "سهيل، جوان نو انديش و آزاديخواهي است که تن به لجنزار اوباشيگري و فساد نسپرده و روزنامه نگاري را در پيش گرفته است. به باور ما اين تنها گناه اوست. ما بازداشت او به بهانه هاي واهي را ضربه اي به سرو حقيقت جويي و آگاهي بخشي مي دانيم و ساکت نخواهيم نشست".
در حضور کميسر عالي حقوق بشر؛ - چهارشنبه 14 شهریور 1386 [2007.09.05]
مريم کاشانيm.kashani@roozonline.com
در همان حال که لوئيز آربور، کميسر عالي حقوق بشر که براي شرکت در نشست وزيران خارجه دولتهاي عضو سازمان جنبش عدم تعهد به ايران سفر کرده، راهي جلسه اي با شماري از فعالان زن ايراني در دفتر سازمان ملل در تهران بود، نيروهاي انتظامي و امنيتي جمهوري اسلامي، به خانواده زندانيان سياسي حمله کردند. مادران دانشجويان زنداني پلي تکنيک، همسران و فرزندان زندانيان سنديکاي رانندگان شرکت واحد و تني ديگر.
اين صحنه از ديد خانم لوييز آربور پنهان نماند و به گفته شيرين عبادي، که در همان لحظات در ساختمان سازمان ملل در تهران حضور داشت، موجب ناراحتي وي شد. او سپس "اسامي خانواده هاي تجمع کنندگان را يادداشت کرد و گفت در مورد اين برخورد با مقامات ايراني گفتگو و پس از بازگشت به مقر کار خود در ژنو نيز موضوع را پيگيري خواهد کرد."
در ميان خانواده هاي زندانيان سياسي، کسي از نزديکان هاله اسفندياري حضورنداشت، چرا که او در همان ساعت و پس از ترک تهران، داشت به خبرنگار واشنگتن پست از روزهاي زندان مي گفت و اينکه "دوران حبس در ترسناک ترين زندان هاي خاورميانه" را چگونه پشت سرگذاشته است: "درحاليکه در سلول خود نشسته و از پشت ميله زندان هلال باريک ماه را مي نگريستم به خودم مي گفتم: خدايا، اين ماه است و يکماه بعد، دوباره و بعد، براي بار سوم، بازهم هلال ماه را ديدم. شرايط سخت بود و من تنها و نگران بودم."
وضعيتي که کيان تاجبخش هم با آن روبه روست، هرچند قاضي حداد ديروز اعلام کرد او نيزپس از تکميل پرونده آزاد خواهد شد. همان طور که ماجراي نازي عظيما، خبرنگار راديو فردا، رو به اتمام است.گذرنامه او نيز به وي بازگردانده شد و حالا خانم عظيما پس از هشت ماه و با سپردن وثيقه اي چند صد ميليوني، در حال تدارک مقدمات خروج از ايران است.اما از وضعيت علي شاکري و مهرنوش سلوکي، خبر تازه اي منتشر نشده است.
اما سرنوشت اين هم ميهنان ايراني ـ آمريکايي چندان با وضعيت زندانيان ايراني، يکي نيست. اگر چه ديروز محمدعلي دادخواه، وکيل مدافع سه تن از دانشجويان بازداشت شده دانشگاه اميرکبير از ملاقات خانواده‌هاي موکلانش با فرزندانشان خبر داد، اما مادران آنها که براي ديدار با لوييز آربور، در برابر ساختمان سازمان ملل در تهران تجمع کرده بودند، از ضرب و شتم نيروهاي امنيتي و انتظامي در امان نماندند.خانواده اين سه دانشجو بعد از ملاقات کوتاه خود که بعد از سه هفته بي خبري انجام شد، حال آنان را نامناسب توصيف کردند: "از زمان قطع ملاقات ها از سه هفته پيش و انتقال دانشجويان از بندهاي عمومي به سلول انفرادي، اين دانشجويان ضعيف تر و لاغرتر شده بودند و در حين ملاقات به شدت عصبي به نظر مي رسيدند."
قاضي حداد هم اعلام کرده که "اولين جلسه دادگاه آن ها اواخر شهريورماه به صورت غيرعلني برگزار خواهد شد و در اين جلسه وکلاي دانشجويان هم حق حضور ندارند".
ملاقات اين دانشجويان با حضور بازجو انجام شد و به نوشته خبرنامه امير کبيرآنها از "توصيف شرايط شان پس از انتقال به سلول انفرادي و قطع تماس هاي تلفني و ملاقات ها، منع مي شدند. اين دانشجويان در طول مدت ملاقات از سوي بازجو تهديد مي شدند که اگر سخناني خارج از چارچوب مدنظر وي به خانواده خود بگويند ملاقات قطع مي شود".
اين در حاليست که سعيد مرتضوي دو روز پيش با احضار مديران مسئول چهار روزنامه سراسري چاپ تهران در دفتر خود، به آنها هشدار داده بود "از نوشتن حتي يک کلمه درباره اين سه دانشجوي دانشگاه اميرکبير خودداري کنند". همچنين آنها را تهديد کرده بود که "در صورت سرپيچي، با توقيف روزنامه مواجه مي شوند".
وضع ديگر زندانيان از اين نيز بهتر نيست. به ويژه زندانيان شهرستاني که دسترسي آنان به وسايل ارتباط جمعي کمتر است. در همين راستا ديروزدادگاه انقلاب شهر مهاباد يک زنداني بوکاني به نام سمکو قادرپور را به تحمل ۲ سال ديگر حبس تعزيري محکوم کرد.او بيش از دو سال است که در زندان بسر مي برد. اتهام وي نيز تبليغ عليه نظام است.کريم عليمحمدي، فعال حقوق بشري سنندج هم از سوي دادگاه انقلاب سنندج به تحمل ۱۵ سال حبس محکوم شد.او 13 سال است که در زندان به سر مي برد.عدنان و هيوا نيز وضعيت شان مبهم است. آن دو که مدتي را در اعتصاب غذا به سر برده اند، به لحاظ جسمي در وضعيت بحراني به سر مي برند؛ همان طور که آسو صالح روزنامه نگار کرد، که وضعيت نامناسب وي کانون روزنامه نگاران اين استان را به انتشار هشدارنامه اي واداشته است.
هشداري که با بيانيه کميته تلاش براي رهايي سهيل آصفي گره مي خورد. در بيانيه اين کميته "سکوت در برابر ادامه بازداشت سهيل و ديگر همکاران در بندش زمينه ساز هر چه گسترده تر شدن تحديد آزادي انديشه و بيان و نشر عقايد" خوانده و آزادي بدون قيد و شرط او طلب شده است.
در بيانيه اين کميته آمده است: "سهيل، جوان نو انديش و آزاديخواهي است که تن به لجنزار اوباشيگري و فساد نسپرده و روزنامه نگاري را در پيش گرفته است. به باور ما اين تنها گناه اوست. ما بازداشت او به بهانه هاي واهي را ضربه اي به سرو حقيقت جويي و آگاهي بخشي مي دانيم و ساکت نخواهيم نشست".
No comments:
Post a Comment