چرا ايران هدف است؟
تحليل اومانيته از موقعيت خاورميانه: - یکشنبه 1 مهر 1386 [2007.09.23]
پير باربانسي
امروز تهران در مرکز تمامي توجهات قرار گرفته است. اگر مسأله هسته اي مطرح شده، دليل آن اين است که در حقيقت، جاه طلبي هاي منطقه اي ايران به شدت متحدان اصلي امريکا و بيش از همه عربستان سعودي را نگران مي کند. در واقع مي توان گفت که بي ثباتي هاي به وجود آمده در عراق و سرنگوني صدام حسين منشأ اين خلاء هستند. جدا از عراق، مشکلات پديد آمده در لبنان و سوريه نيز بي تأثير نيستند. اکنون خاورميانه به دليل دارا بودن منابع زيرزميني و موقعيت استراتژيک خاص به مرکز رويارويي بين المللي تبديل شده است. اين منطقه دروازه اي است به سوي چين و دنياي شرق.
رفتار ايران در مخفي کردن برخي از پروژه هاي خود اکنون به عنوان وسيله اي براي آماده کردن مقدمات يک جنگ جديد کاربرد پيدا کرده. درست به مانند سال 2002 که واشنگتن مداخله نظامي در عراق را برنامه ريزي کرده بود، اکنون نيز سخن از سلاح هاي کشتار جمعي، بمب اتمي و خطر بالقوه براي جهان رانده مي شود. در وهله اول واقعيت اين است که ايران، به عنوان کشور صادرکننده نفت، اين حق را دارد که منابع تأمين انرژي خود را متنوع سازد و پايه هاي اقتصادي خود را تنها بر اساس درآمدهاي نفتي استوار نکند. ايالات متحده نيز به خوبي بر واقعيت اين امر واقف است. از طرف ديگر، استراتژي اتخاذ شده، جدا از هياهوي وقوع جنگ، اين است که ايران را به طور اقتصادي فلج کنند؛ به طوري که گويي شورشي غيرقابل کنترل از داخل عليه دولتمردان جمهوري اسلامي آغاز شده.
محمود احمدي نژاد، رييس جمهور ايران، بارها اظهار داشته که به سلاح اتمي نياز ندارد. اين اظهارنظري است که نشان مي دهد تهران تهديد وقوع يک جنگ جديد را کوچک نشمرده. از سوي ديگر، ميل به دستيابي به انرژي هسته اي ديگر به مانند گذشته حائز اکثريت نيست. و به همين دليل است که امروز نياز به انجام گفتگو بيش از هر زمان ديگري احساس مي شود.
آژانس اتمي يکي از عناصر اصلي براي کنترل و نظارت است. البته بايد از قبل وسايل لازم براي انجام يک کار مفيد را براي اين نهاد سازمان ملل آماده کرد. تهديد براي وقوع جنگ پارامتري است که اطمينان را از بين مي برد. برقرار کردن منطقه اي غيراتمي و رعايت پيمان منع گسترش جنگ افزارهاي هسته اي از سوي تمامي کشورهاي امضاء کننده، از جمله فرانسه و ايالات متحده، به جهانيان کمک خواهد کرد که با آرامش کامل به پيشواز آينده روند و کمي از تهديدهايي که اکنون به طور روزمره به گوش مي رسند کاسته شود و ديگر شاهد نباشيم که فرانسه در نقش سخنگوي منافع امريکا به انجام وظيفه بپردازد.
حال بايد خطر را مشخص کرد. براساس برخي اطلاعات به دست آمده، حمله نظامي هدفمند در اواخر دسامبر يا اوايل سال آينده روي خواهد داد. در ايران نيز صحبت از دوري کردن از وقوع جنگ بالا گرفته و نبايد فراموش کرد که اکنون زمان صحبت از اين مسايل است و زمان به سرعت مي گذرد.
اگر اين جنگ آغاز شود، مطمئناً به يک فاجعه براي مردم ايران و همچنين مردم فرانسه تبديل خواهد شد. زيرا در آن زمان، اقدامات تلافي جويانه برگرفته از چنين رويارويي به مرزهاي کشورمان محدود نخواهد شد، بلکه بايد آن را در نزد خود و در شهرهاي خود جستجو کنيم.
منبع: اومانيته، 21 سپتامبرمترجم: علي جواهريalijava_rooz@yahoo.es
تحليل اومانيته از موقعيت خاورميانه: - یکشنبه 1 مهر 1386 [2007.09.23]
پير باربانسي
امروز تهران در مرکز تمامي توجهات قرار گرفته است. اگر مسأله هسته اي مطرح شده، دليل آن اين است که در حقيقت، جاه طلبي هاي منطقه اي ايران به شدت متحدان اصلي امريکا و بيش از همه عربستان سعودي را نگران مي کند. در واقع مي توان گفت که بي ثباتي هاي به وجود آمده در عراق و سرنگوني صدام حسين منشأ اين خلاء هستند. جدا از عراق، مشکلات پديد آمده در لبنان و سوريه نيز بي تأثير نيستند. اکنون خاورميانه به دليل دارا بودن منابع زيرزميني و موقعيت استراتژيک خاص به مرکز رويارويي بين المللي تبديل شده است. اين منطقه دروازه اي است به سوي چين و دنياي شرق.
رفتار ايران در مخفي کردن برخي از پروژه هاي خود اکنون به عنوان وسيله اي براي آماده کردن مقدمات يک جنگ جديد کاربرد پيدا کرده. درست به مانند سال 2002 که واشنگتن مداخله نظامي در عراق را برنامه ريزي کرده بود، اکنون نيز سخن از سلاح هاي کشتار جمعي، بمب اتمي و خطر بالقوه براي جهان رانده مي شود. در وهله اول واقعيت اين است که ايران، به عنوان کشور صادرکننده نفت، اين حق را دارد که منابع تأمين انرژي خود را متنوع سازد و پايه هاي اقتصادي خود را تنها بر اساس درآمدهاي نفتي استوار نکند. ايالات متحده نيز به خوبي بر واقعيت اين امر واقف است. از طرف ديگر، استراتژي اتخاذ شده، جدا از هياهوي وقوع جنگ، اين است که ايران را به طور اقتصادي فلج کنند؛ به طوري که گويي شورشي غيرقابل کنترل از داخل عليه دولتمردان جمهوري اسلامي آغاز شده.
محمود احمدي نژاد، رييس جمهور ايران، بارها اظهار داشته که به سلاح اتمي نياز ندارد. اين اظهارنظري است که نشان مي دهد تهران تهديد وقوع يک جنگ جديد را کوچک نشمرده. از سوي ديگر، ميل به دستيابي به انرژي هسته اي ديگر به مانند گذشته حائز اکثريت نيست. و به همين دليل است که امروز نياز به انجام گفتگو بيش از هر زمان ديگري احساس مي شود.
آژانس اتمي يکي از عناصر اصلي براي کنترل و نظارت است. البته بايد از قبل وسايل لازم براي انجام يک کار مفيد را براي اين نهاد سازمان ملل آماده کرد. تهديد براي وقوع جنگ پارامتري است که اطمينان را از بين مي برد. برقرار کردن منطقه اي غيراتمي و رعايت پيمان منع گسترش جنگ افزارهاي هسته اي از سوي تمامي کشورهاي امضاء کننده، از جمله فرانسه و ايالات متحده، به جهانيان کمک خواهد کرد که با آرامش کامل به پيشواز آينده روند و کمي از تهديدهايي که اکنون به طور روزمره به گوش مي رسند کاسته شود و ديگر شاهد نباشيم که فرانسه در نقش سخنگوي منافع امريکا به انجام وظيفه بپردازد.
حال بايد خطر را مشخص کرد. براساس برخي اطلاعات به دست آمده، حمله نظامي هدفمند در اواخر دسامبر يا اوايل سال آينده روي خواهد داد. در ايران نيز صحبت از دوري کردن از وقوع جنگ بالا گرفته و نبايد فراموش کرد که اکنون زمان صحبت از اين مسايل است و زمان به سرعت مي گذرد.
اگر اين جنگ آغاز شود، مطمئناً به يک فاجعه براي مردم ايران و همچنين مردم فرانسه تبديل خواهد شد. زيرا در آن زمان، اقدامات تلافي جويانه برگرفته از چنين رويارويي به مرزهاي کشورمان محدود نخواهد شد، بلکه بايد آن را در نزد خود و در شهرهاي خود جستجو کنيم.
منبع: اومانيته، 21 سپتامبرمترجم: علي جواهريalijava_rooz@yahoo.es
No comments:
Post a Comment