Tuesday, October 30, 2007

تماميت ارضي ايران در خطر است - احمد منتظري

تماميت ارضي ايران در خطر است
احمد منتظري در گفت و گو با روز: - چهارشنبه 9 آبان 1386 [2007.10.31]
احمد منتظري فرزند ارشد آيت الله منتظري از مراجع تقليد در گفت و گو با "روز" به بيان ديدگاه هاي خود درباره ‏افزايش تهديد هاي بين المللي و نيزفشارهاي داخلي پرداخته است. وي در ارتباط با نحوه رفتار حکومت با منتقدان ‏خود معتقد است: " اگر اينجا اسلام حاکم است که اصلاً اسلام اجازه نداده است حاکميت حتي يک ساعت آزادي ‏شهروندي را خدشه دار کند، چه رسد به بازداشتهاي طولاني و تحميل فشارهاي مختلف. اگر هم جمهوري است که ‏خوب تکليف روشن است و چنين اختياري به حاکميت داده نشده است. مگر اينکه بگويند اينجا نه اسلام حاکم است ‏و نه جمهوريت و يک کشور خاصي است."‏
‎‎همان طور که مي دانيد فشارهاي بين الملي بر کشور رو به افزايش است و پرونده هسته اي رو به ‏بحران مي رود. چه تحليلي در اين باره داريد؟‎ ‎بايد ببينيم آنچه را که مي خواهيم به دست آوريم چه ارزشي دارد و بابت آن چه هزينه اي بايد بپردازيم و آنگاه اينها ‏را مقايسه کنيم تا دريابيم آيا اين هزينه با آن ارزش تناسب دارد يا خير؟به نظر مي رسد که در حال حاضر تماميت ارضي کشور در معرض خطر است و اگر خداي ناکرده حمله اي ‏نظامي صورت بگيرد، مردم ايران همان مصيبت هايي را بايد تحمل کنند که مردم افغانستان و عراق تحمل مي ‏کنند. در چنين شرايطي است که اعتماد سازي از جايگاه ويژه اي برخوردار مي شود. به هر حال کشورهاي ديگر ‏دنيا به هر دليلي نسبت به آنچه که ما فن آوري صلح آميز مي خوانيم ترديد دارند و نسبت به آن مشکوک هستند. ‏حالا به خاطر عملکرد مسئولان جمهوري اسلامي است يا اطلاعاتي دارند و يا... من دقيق نمي دانم. اما اين هزينه ‏براي کاري که در جاي خودش مي تواند با ارزش هم باشد، تناسبي ندارد و بايد سعي کنيم از طريق تعامل و گفت ‏و گو اعتماد جهاني را به دست آوريم.اگر اين کار با تعليق صورت مي گيرد هم اشکالي ندارد. چون ما نبايد به ‏خاطر يک موضوع نسيه، هزينه نقد بدهم. دست يافتن به اين فن آوري با استانداردهاي جهاني سالها زمان مي برد ‏و تحميل هزينه به کشور و مردم و قرار دادن ايران در معرض تجزيه منطقي و عاقلانه نيست. ‏
‎‎برخي تحليلگران مدعي هستند آنچه بيشتر از پرونده هسته اي باعث فشار بر ايران شده، دخالت در ‏امور کشورهايي چون عراق، لبنان، افغانستان، فلسطين و... است. به نظر شما افزايش فشارهاي خارجي تا چه حد ‏مربوط به مواضع ايران در زمينه مسائل خاورميانه است؟‎ ‎قطعاً مردم ايران راضي نيستند که حکومت در کشورهاي ديگر دخالت کند و اين دخالت هم اگر واقعاً صحت داشته ‏باشد چون بدون اجازه ملت و خلاف مقرارت بين المللي است محکوم است. ‏البته به نظر مي رسد که منظور اين کشورها، بيشتر ماجراي فلسطين و اسرائيل باشد. من فکر مي کنم که الآن ‏زمان مناسبي براي طرح شعار "نابودي اسرائيل" نيست. يک زماني مرحوم امام خميني اين شعار را مطرح کرد ‏که شايد براي آن دوره زماني مناسب بود ولي الآن طرح اين شعارها صحيح نيست و چون نه طرفداري دارد و نه ‏عملي است. حتي خود فلسطيني ها اين شعار را نمي دهند. چرا ما بايد کاسه داغ تر از آش شويم؟ چرا شعاري ‏بدهيم که طرفداري ندارد و هزينه براي شعاري بدهيم که امکان عملي شدن آن نيست؟ ‏قطعاً سخنراني هاي آتشين و تند در اين زمينه موثر بوده است. چرا که اين سخنراني ها يک جو منفي عليه ما به ‏راه انداخته است و افکار عمومي را عليه ايران بسيج کرده است. اين نوع سخنان مورد پسند افکار عمومي دنيا ‏نيست. طرح مسائل پر هزينه اي چون "نفي هولوکاست" چه فايده اي مي تواند براي ملت ايران داشته باشد؟ به هر ‏حال يک اجماع جهاني در اين زمينه وجود دارد. چرا بايد چنين چيزي را نفي کرد و هزينه آنرا به ملت ايران ‏تحميل کرد؟ ‏
‎‎اين که دولت ايران سعي دارد از طريق کمک هاي مالي و اقتصادي به کشورهاي ديگر براي خود ‏طرفداراني جمع کند، به نظر شما تا چه حد مي تواند براي کشور موثر باشد؟‎ ‎بهتر است در اين زمينه يک نظر سنجي علمي و بي طرفانه صورت بگيرد تا موضع مردم ايران مشخص شود. ‏مردمي که با ما صحبت مي کنند به شدت از اين کمک ها گلايه مند هستند. همين وعده اخير يک ميليارد دلاري به ‏بوليوي واکنش مردم را در پي داشته است. چرا بايد در حاليکه نيازهاي مردم ايران زياد است و در گرفتاري و ‏فقر به سر مي برند چنين کمک هايي صورت بگيرد. اين کمک ها حتي در داخل هم موجب مشکل مي شود و فايده ‏اي هم ندارد. ‏اگر کمک به يک کشور جنگ زده، سيل زده، طوفان ديده و... باشد چون انساني است قابل درک است اما کمک ‏هاي اين چنيني در کشوري که 5/7 درصد بر تعداد فقرايش افزوده شده منطقي نيست. هيچ عقل سليمي قبول نمي ‏کند که از جيب مردم خودمان بزنيم و در جيب ديگران بگذاريم. ‏
‎‎آيا انتخابات مجلس هشتم مي تواند از فشارهاي خارجي کم کند؟‎ ‎بستگي به چگونگي برگزاري انتخابات دارد. اگر بنا باشد نظارت استصوابي ادامه داشته باشد و اصلاح طلبان ‏حتي براي تبليغ نامزدهاي خود هم مشکل داشته باشند، اصلاً شرکت در اين انتخابات بي فايده است و ثمري هم ‏براي کشور ندارد. ‏اما اگر آقايان تضمين دهند که دست از رد صلاحيت هاي بي جهت بر مي دارند و امکان تبليغات برابر به ديگران ‏مي دهند، انتخابات مي تواند عرصه مشارکت مردم و دفع خطرات از کشور باشد. ‏اما اين حرفهايي که آقايان مي زنند و مي گويند "حق هميشه در اقليت بوده است" و... نا اميد کننده است. چرا که ‏خلاف شرع، عقل و دموکراسي است. به هر حال دموکراسي به عنوان دستاورد عقل و تجربه بشري امروز مورد ‏قبول است و بايد به آن تن داد. ما اميدواريم که با اينگونه حرفها همه دستاوردهاي چند صد ساله بشريت در زمينه ‏علوم اجتماعي را ناديده نگيرند. ‏
‎‎افزايش فشارها به منتقدان و موج جديد بازداشتها را چگونه ارزيابي مي کنيد؟‎ ‎‏ ‏حاکميت مي خواهد از طريق اين بازداشت ها قدرت نمايي کند و بگويد باکي از فشارهاي خارجي ندارد. اما اشتباه ‏مي کنند. چرا بايد در سالي که اتحاد ملي نامگذاري شده است، منتقداني چون عماد باقي و هادي قابل به زندان ‏بيفتند؟ بالاخره کشورهاي ديگر روي اين موضوع تحليل مي کنند. مي بينند که در ايران منتقدان و اصلاح طلبان ‏تحت فشار هستند و احساس مي کنند که حاکميت از پشتوانه خوبي برخوردار نيست. چنين تصوري مي تواند ‏احتمال حمله نظامي به کشور را افزايش دهد. لذا بهتر است حاکميت دست از اين رفتارها بردارد. ‏اگر اينجا اسلام حاکم است که اصلاً اسلام اجازه نداده است حاکميت حتي يک ساعت آزادي شهروندي را خدشه ‏دار کند چه رسد به بازداشتهاي طولاني و تحميل فشارهاي مختلف. اگر هم جمهوري است که خوب تکليف روشن ‏است و چنين اختياري به حاکميت داده نشده است. مگر اينکه بگويند اينجا نه اسلام حاکم است و نه جمهوريت و ‏يک کشور خاصي است. ‏
‎‎اگر نکته خاصي به نظرتان مي رسد بفرمائيد.‏‎ ‎مي خواهم از اين فرصت استفاده کنم و برخورد دو گانه با مراجع تقليد و ايجاد محدوديت براي برخي از آنان و ‏اهانت به مراجعي که حاکميت غير خودي مي داند را محکوم کنم. متأسفانه مراجع را هم خودي و غير خودي کرده ‏اند. از طرفي مي گويند طبق قانون مجازات اهانت به مراجع لغو امتياز نشريات است، از طرفي در رسانه هاي ‏خود به حضرات آيات عظام منتظري، صانعي و موسوي اردبيلي توهين مي کنند و کسي هم جلوي آنها را نمي ‏گيرد. ‏
‎‎از فرصتي که در اختيار ما قرار داديد ممنونم.‏‎
‎‏ ‏من هم از دست اندرکاران نشريه وزين روز تشکر مي کنم. ‏

No comments: