Monday, October 22, 2007

پاسخ احمدي نژاد - گزارش روز از تجمع امروز پلي تکنيک‏‎ ‎به منتقدين: زندان و شکنجه

پاسخ احمدي نژاد‏‎ ‎به منتقدين: زندان و شکنجه
گزارش روز از تجمع امروز پلي تکنيک - سه شنبه 1 آبان 1386 [2007.10.23]
سورنا کياني
دقيقا دو هفته پس از تجمع اعتراضي دانشجويان عليه محمود احمدي نژاد در دانشگاه تهران، باز فرياد مرگ بر ديکتاتور در ‏يکي ديگر از دانشگاههاي کشور طنين انداز شد: اين بار پلي تکنيک.‏
صدها تن از دانشجويان از صبح ديروز طي تجمعي، خواهان آزادي احسان منصوري، احمد قصابان و مجيد توکلي سه ‏دانشجوي دانشگاه پلي تکنيک شدند که از ارديبشت سال جاري در زندان به سر مي برند و اکنون با احکام سنگين قضايي ‏مواجهند.‏
تجمع اگر چه در دانشگاه پلي تکنيک انجام شد اما، دهها تن از دانشجويان دانشگاههاي تهران، علامه طباطبايي و صنعتي ‏شريف به همراه جمعي از دانشجويان دانشگاه آزاد به هر ترتيب از حصارهاي امنيتي گذشتند و خود را به محل اين تجمع ـ ‏دانشکده ي پليمر دانشگاه پلي تکنيک ـ رساندند. ‏
عليرضا موسوي عضو شوراي مرکزي انجمن منتخب علامه و يکي از دانشجويان ممنوع الورود اين دانشگاه به خبرنگار ‏روز گفت: تا وقتي که ما را به خانه ي مان يعني دانشگاه علامه راه نمي دهند، همه ي دانشگاههاي کشور خانه ي ماست. ‏اين در حاليست که انتظامات دانشگاه اميرکبير به منظور کنترل ورود دانشجويان به دانشگاه، با همکاري نيروهاي امنيتي، ‏از صبح امروز دو در اصلي دانشگاه، درهاي وليعصر و خيابان سعيد، را مسدود کرده و ورود دانشجويان تنها از درهاي ‏حافظ و خيابان رشت امکان پذير بود‎.‎
اعمال کنترل به نحوي بود که بعضي از اعضاي شوراي مرکزي دفتر تحکيم وحدت و انجمن اسلامي اميرکبير صبح امروز ‏پس ازدرگيري شديد با نيروهاي انتظامات دانشگاه توانستند وارد دانشگاه شوند. نيروهاي انتظامات دانشگاه با ضرب و شتم ‏محمداسماعيل سلمانپور، آرمان صداقتي و نريمان مصطفوي مانع ورود آن ها به دانشگاه شدند. به دنبال اين درگيري ‏هابلافاصله به درخواست مديريت دانشگاه، نيروهاي انتظامي از کلانتري ميدان فلسطين مقابل درهاي دانشگاه مستقر شدند. ‏‏ سرانجام پس از درگيريهاي پراکنده ي دانشجويان با نيروهاي امنيتي و عليرغم تلاشهاي فراواني که براي جلوگيري از ‏برگزاري اين تجمع و تريبون آزاد دانشجويي تجمع با سرود يار دبستاني و فريادهاي "دانشجوي زنداني، بي هيچ قيد و ‏شرطي- آزاد بايد گردد" آغاز شد. ‏
تريبون اين "تريبون آزاد" از دوصندلي فلزي با روکش لاستيکي تشکيل مي شد که دانشجويان روي آن مي ايستادند و سخن ‏مي گفتند. بلند گوها نيز از کيفيت خوبي برخوردار نبودند اما به قول يکي از اعضاي شوراي مرکزي دفتر تحکيم، صداي ‏دانشجويان به قدر کافي "رسا" بود.‏
مجري برنامه که يکي از اعضاي انجمن اسلامي منتخب دانشگاه اميرکبير بود، تريبون آزاد را با شرح "داستان ستمهايي" ‏شروع کرد که بر پلي تکنيک رفته است.‏
پس از آن مجيد شيخ پور دانشجويي که او نيز به اتهام "دست داشتن در انتشار نشريات موهن" مدتي را به همراه توکلي، ‏منصوري و قصابان در زندان گذرانده است به ايراد سخناني پرداخت؛ شرح "شکنجه ي دانشجويان زنداني پلي تکنيک" ‏بخش عمده ي صحبتهاي او را تشکيل مي داد: بي خوابيها و بازجويي هاي شبانه، شکنجه هاي طاقت فرساي جسمي، کتک ‏زدن دست جمعي و ساعتها سر پا نگاه داشتن ليست شکنجه هايي را تشکيل مي داد که مجيد شيخ پور از آنها سخن گفت.‏
او همچنين اين سئوال را مطرح کرد که: " شما جز اعترافاتي که تحت اين شرايط طاقت فرسا گرفته شد چه سندي براي ‏محکوميت دوستان ما داشتيد؟ چرا فيلم هاي دوربينهاي مداربسته که مي توانست ثابت کند پخش اين نشريات کار کيست گم ‏شدند؟" شيخ پور با اشاره به حرفهاي احمدي نژاد که گفته بود به منتقدين خود پاداش مي دهد اضافه کرد: "زندان و شکنجه ‏پاداش شما به منتقدين است".‏
لابه لاي سخنان شيخ پور هم دانشجويان شعار مي دادند: دانشجوي زنداني- آزاد بايد گردد، مرگ بر ديکتاتور". شعارهايي ‏که بارها در طول اين مراسم از سوي دانشجويان سر داده شد.‏
علي نيکونسبتي عضو شوراي مرکزي دفتر تحکيم وحدت ديگر سخنران اين برنامه بود که سخنانش را با انتقاد شديد از ‏محمود احمدي نژاد آغاز کرد. او صدور حکم زندان براي دانشجويان را اقدامي در راستاي انحراف افکار عمومي از ‏‏"امتيازات اعطا شده به روسيه " دانست که به عقيده ي او از " قرارداد ترکمانچاي هم ننگين تر" بودند. نيکو نسبتي ‏دانشجويان امير کبير را قرباني انتقامجويي شخص محمود احمدي نژاد دانست. ‏
همچنين علي وفقي ديگر عضو شوراي مرکزي دفتر تحکيم وحدت نيز با انتقاد از احمدي نژاد به خاطر سرکوب منتقدين به ‏دفاع از دانشجويان زنداني پلي تکنيک پرداخت و انها را "قربانيان يک سناريوي بي آبروي امنيتي" توصيف کرد. وفقي ‏خطاب به احمدي نژاد گفت: " آقاي احمدي نژاد شما با سعه ي صدر و تحمل به سخنان رييس دانشگاه کلمبيا گوش کرديد. ‏من هم به عنوان يک دانشجوي ايراني مي خواهم يک چيز خطاب به شما بگويم خواهش مي کنم که با همان سعه ي صدر و ‏تحمل به حرف من هم گوش کنيد: آقاي احمدي نژاد! شما يک ديکتاتور حقير و کوچک هستيد." ‏
اين سخنان وفقي با تشويق شديد حضار رو به رو شد و بار ديگر شعار مرگ بر ديکتاتور که يک بار پيش از اين در 20 ‏آذر 1385 در سخنراني احمدي نژاد در پلي تکنيک شنيده شده بود و دو هفته پيش همزمان با سخنراني احمدي نژاد در ‏دانشگاه تهران نيز بارها سرداده شده بود، در صحن پلي تکنيک، در حاليکه تعداد زيادي از دانشجويان ديگر دانشگاهها نيز ‏با دانشجويان پلي تکنيک هم صدا شده بودند، طنين انداز شد.‏
يکي ديگر از اعضاي شوراي مرکزي انجمن منتخب پلي تکنيک با ايراد سخناني "دکتر رهايي" رييس دانشگاه امير کبير ‏راشديدا مورد انتقاد قرار داد. او گفت وقتي در دانشگاه ويرجينيا يک ديوانه ي جاني وارد دانشگاه شد و دانشجويان را به ‏رگبار بست، يک استاد دانشگاه يهودي خودش را سپر بلا کرد تا دانشجويانش را نجات دهد اما شما وقتي دانشجويانتان با ‏هجوم مواجه شدند نه تنها از حقوق آنها محافظت نکرديد بلکه خودتان شاکي آنها شديد و تن به همه جور همکاري با سرکوب ‏کنندگان دانشجويان داديد" اين اظهارات با فرياد "رهايي حيا کن، دانشگاه را رهاکن" و "رييس بي لياقت، خجالت خجالت" ‏دانشجويان تاييد شد.‏
سپس بيانيه ي انجمن اسلامي دانشگاه شريف توسط علي عبدي خوانده شد که در آن آمده بود: ‏هنوز چند صباحي از موج صدور احکام سنگين دانشجويي براي دانشجويان دانشگاه¬هاي علامه و اميرکبير و تهران و ديگر ‏دانشگاه¬هاي سراسر کشور نمي¬گذرد و هنوز پروژه¬ي انحلال غير قانوني تشکل¬هاي منتقد دانشجويي و خاموش کردن صداي ‏مخالف و نيز برخورد با اساتيد دگرانديش و فعالين جامعه¬ي مدني را از ياد نبرده¬ايم که بار ديگر شمشير استبداد از غلاف ‏جهل بيرون آمد و سه دانشجوي دانشگاه پلي¬تکنيک، مجيد توکلي، احسان منصوري و احمد قصابان را به زير تيغ خود ‏کشيد؛ غافل از آنکه هيچ تيغي آن¬قدر برّا نيست که پويندگان راه دموکراسي و حقوق بشر را به زانو درآورد.زماني که رئيس ‏دولت نهم به همراهي تيم امنيتي خود پاي به دانشگاه پلي¬تکنيک گذاشت و حلقه¬به¬گوشان حکومت را براي شنيدن سخنانش ‏گردهم آورد باز اين فرياد حق¬طلبانه¬ي دانشجويان آزاده¬ي پلي¬تکنيک در دفاع از آزادي آکادميک و اعتراض به حضور ‏مجسم خودکامگي در دانشگاه بود که چونان پتکي بر سر رئيس دولت زده شد. همان زمان مي¬توانستيم حدس بزنيم که ‏استبداد تاب تحمل آزادي¬خواهي و حق¬طلبي ندارد و عنان از کف مي¬دهد و نقاب از چهره¬ي کريهش برخواهد کشيد. چند ماه ‏بعد نهادهاي امنيتي حکومت با پشتيباني سرسپردگان شبه¬نظامي¬شان در دانشگاه، دسيسه کردند و با چاپ مطالب موهن در ‏سه نشريه¬ي دانشجويي و انتساب آن¬ها به دانشجويان آزاده¬ي اميرکبير اقدام به ارعاب و احضار و دستگيري و بازداشت ‏طولاني مدت آنان کردند و در نهايت با صدور احکام سنگين براي دانشجويان، خشم و حقارت خويش را به رُخ همگان ‏کشيدند.‏
ما اعضاي شوراي مرکزي انجمن اسلامي دانشجويان دانشگاه صنعتي شريف در کنار دانشجويان ديگر دانشگاه¬هاي کشور ‏ضمن حمايت از سه دانشجوي دانشگاه پلي¬تکنيک و تأکيد بر بي¬گناهي آنان، انحصارطلبان را هشدار مي¬دهيم که پوشاندن ‏ضعف خويش در اداره¬ي کشور و پنهان¬کردن بي¬تدبيري¬شان در به انزوا کشاندن ايران در عرصه¬ي بين¬المللي، با اعمال ‏فشار به کنش¬گران جامعه¬ي مدني و سرکوب اعتراضات نه تنها چاره¬ي درد نيست که ايران به مرز قهقرا خواهد کشاند. ‏‏ ‏بعد از آن نوبت به رشيد اسماعيلي فعال دانشجوي دانشگاه علامه رسيد که به نمايندگي از طيف ليبرال جنبش دانشجويي ‏سخن بگويد. وي دانشجويان زنداني پلي تکنيک را "آزاد" توصيف و اضافه کرد: "اکنون در واقع اين صادر کنندگان اين ‏حکم ننگين و غير قانوني هستند که رفته رفته زنداني اعمال ضد حقوق بشري خود مي شوند."‏
او افزود: "در جمهوري اسلامي قرار بود مارکسيست ها هم از حق آزادي بيان برخوردار باشند اما حالا حتي مراجع شيعه ‏هم از اين حق برخوردار نيستند."‏
‏ اسماعيلي زندان را جايي براي قاتلين زنجيره اي و متجاوزين به حقوق مردم دانست نه دانشجويان.‏پس از آن امير حسين ايرجي ديگر دانشجوي دانشگاه علامه و عضو شوراي مرکزي انجمن منتخب اين دانشگاه بيانيه ي اين ‏انجمن را قرائت کرد که در قسمتهايي از آن چنين آمده بود:‏
‏"اينجا ايران است. آزادترين کشور دنيا. اما اين آزادترين کشور دنيا سال نوي تحصيلي را در حالي آغاز کرد که ديگر در آن ‏سخن از دانشجويان زنداني و محروم از تحصيل تبديل به امري عادي و روزمره شده است. روز بيستم آذرماه سال 1385 ‏آقاي احمدي نژاد در دانشگاه پلي تکنيک، اعتراض دانشجويان به حضور خود را نشانه ي وجود آزادي بيان در کشور ‏دانست و خداي بزرگ را شاهد گرفت که نمي خواهد براي اين دانشجويان معترض مشکلي پيش بيايد. اکنون بسياري از ‏همان دانشجويان، طعم محروميت از تحصيل و ممنوعيت ورود به دانشگاه را چشيده اند؛ هشت نفرشان طعم زندان را؛ و سه ‏نفرشان که هنوز آزاد نشده اند، سه شنبه ي هفته ي گذشته پس از شش ماه بازداشت، جمعاً به هفت و نيم سال زندان محکوم ‏شدند. مسأله وقتي دردناک تر مي شود که بدانيم دادگاه بر اساس اعترافاتي که طبق گفته ي خود دانشجويان، تحت شکنجه ‏اخذ شده اند اين حکم را صادر کرده است. اين آزادترين کشور دنيا سال نوي تحصيلي را در حالي آغاز کرد که دانشگاه، ‏هرگز تا اين حد فشار چکمه ي سرکوب را بر گلوي خود احساس نکرده بود. دانشگاه علامه طباطبايي هم بهار علم و دانش ‏را با سي دانشجوي محروم از تحصيل آغاز کرد که حتي نمي توانند وارد خانه شان دانشگاه شوند. با دو دانشجوي زنداني به ‏نام هاي محبوبه مقدم و هدايت غزالي آغاز کرد که همکلاسي هايشان هنوز حتي نمي دانند اتهامشان چيست و يا اين که ‏بازداشت موقتشان چرا اين قدر طولاني شده است. در دانشگاههاي ديگر نيز سيل احکام انضباطي و قضايي است که براي ‏فعالان دانشجويي صادر مي شود.البته اين آزادترين کشور دنيا را فقط به دانشگاهش نمي شناسند. برخورد با فعالان مدني که ‏نمونه ي آن بازداشت عمادالدين باقي رييس کانون دفاع از حقوق زندانيان در هفته ي گذشته بود، نشان مي دهد که جامعه ي ‏مدني هم مشمول «آزادي مطلق» دولت نهم شده است که هفته ي گذشته شاهد جلوه هاي بيشتري از آن نيز بوديم، مانند ‏ممانعت از برگزاري نماز عيد فطر عده يي از فعالان سياسي در هنرستان کارآموز. حال تکليف آزادي هاي آکادميک در ‏دولتي که برگزاري يک نماز را بر نمي تابد معلوم است. انجمن اسلامي دانشجويان دانشگاه علامه، صدور حکم زندان براي ‏مجيد توکلي، احمد قصابان و احسان منصوري سه دانشجوي بي گناه پلي تکنيک را محکوم مي کند و سوال مي کند کدام ‏قانون و کدام خرد و کدام اخلاق و کدام شرع مي پذيرد که اعترافات تحت شکنجه، بعنوان مدرک براي محکوم کردن افراد ‏استفاده شوند؟ ما خواستار آزادي هر چه سريعتر اين سه دانشجو و نيز دادرسي عادلانه براي ديگر دانشجويان زنداني، ‏بخصوص دو دانشجوي زنداني دانشگاه علامه هستيم. و به دولت آقاي احمدي نژاد، دلسوزانه انذار مي دهيم که دست از ‏سرکوب دانشگاه بردارد زيرا دانشگاهي که با گورستان تفاوت نکند، بود و نبودش فرقي ندارد و بدون دانشگاه پويا و با ‏نشاط و منتقد، شعار اين دولت مبني بر "رسيدن به قله هاي علمي" افسانه يي بيش نخواهد بود."‏
علي عزيزي دانشجوي پلي تکنيک و عضو شوراي مرکزي دفتر تحکيم آخرين سخنران اين تريبون آزاد بود. او با اشاره به ‏سخنان آيت الله خامنه اي رهبر جمهوري اسلامي که "اعتراض و انتقاد" را حق دانشجو دانسته بود، پرسشهايي را در مورد ‏عملکرد برخي بخشهاي حکومت، خطاب به آيت الله خامنه اي مطرح و اضافه کرد که" منتظر پاسخ مي ماند". ‏در پايان اين تريبون پيام سه دانشجوي در بند، مجيد توکلي، احمد قصابان و احسان منصوري که از زندان خطاب به ‏دانشجويان تجمع کننده صادر کرده بودند قرائت شد.آنها در اين پيام بار ديگر بر بي گناهي خود تاکيد کرده و کليه ي روند ‏دادرسي و بازپرسي خود را فاقد وجاهت قانوني دانسته بودند. اين سه دانشجو بار ديگر صراحتا اعلام کرده اند که در تمام ‏طول مدت بازداشت" شکنجه" شده اند. ‏
‏ پس از اتمام تريبون، دانشجويان در حالي که تصاوير سه دانشجوي در بند و پلاکاردهايي با مضامين «مرگ بر ديکتاتور» ‏و «دانشجوي سياسي آزاد بايد گردد»، در دست داشتند به سمت در وليعصر راهپيمايي کردند. دانشجويان شعار مي دادند: ‏‏«رهايي حيا کن دانشگاه رو رها کن»، «محمود احمدي نژاد- عامل تبعيض و فساد»، «رئيس بي لياقت استعفا استعفا»، ‏‏«مرگ بر ديکتاتور»، «دانشجوي زنداني آزاد بايد گردد»، «ايران شده فلسطين، مردم چرا نشستين».‏
‏ به غير از يار دبستاني و اي ايران، "دوباره مي سازمت وطن "نيز از ديگر شعرهايي بود که دانشجويان با هم زمزمه مي ‏کردند. در پايان اين تجمع درگيريهاي پراکنده اي خصوصا مقابل در خيابان رشت دانشگاه امير کبير روي داد. تاکنون خبر ‏موثقي از بازداشت احتمالي دانشجويان پس از خروج از دانشگاه نرسيده است
.‏

No comments: