حتي تندرو هاي اطراف احمدي نژاد، بر آشفته اند
تفسيري از ايل جورناله - پنجشنبه 3 آبان 1386 [2007.10.25]
ديگر خواب راحت از چشمان احمدي نژاد رخت بربسته است. او در مقابل علي لاريجاني که دل خوشي از دستش نداشت، پيروز شد او وادار به استعقايش کرد. اما حالا چيزي نگرانش مي کند. نکند اين يک دام بوده باشد. مگر نه که مجلس با امضاي 183 عضو محافظه کارش، در زماني که وي در ارمنستان بود، از فعاليت هاي علي لاريجاني در پرونده اتمي تجليل کردند.
اين تجليل نامه مورد انتقاد بخشي از نمايندگان قرار گرفت. حشمت الله فلاحت پيشه، از نمايندگان جناح راست گفته «استقبال از استعفاي دولتمردان و جايگزين کردن افراد تازه، بدل به سياست رسمي دولت شده است». محمدزضا باهنر نايب رييس مجلس هم از شخصيت صاحب قدرت لاريجاني ستايش کرد و رئيس دولت را سزاوار انتقاد دانست که کسي مانند وي را کنار گذاشته است. اين انتقادات و امضائي که اکثريت مجلس بر پاي نامه تجليل از لاريجاني گذاشتنتد، به نظر مي رسد بدترين کابوس رئيس جمهور بوده است به حدي که سفرش را به ارمنستان نيمه تمام گذاشت و با سرعت به تهران بازگشت. احمدي نژاد به کوچاريان گفته بود: "شايد کشورش مورد حمله قرار گيرد".
در واقع در رم، اتفاق خاصي نيافتاد. سعيد جليلي حرف گوش کن، کلمات رئيس جمهور را تکرار کرد و موضع گيري سخت تري اتخاذ کرد، يعني به پيشنهادات خاوير سولانا، توجه نکرد. براي تندروهاي ايراني در مورد مسائل اتمي، حرف زيادي باقي نمانده است و خاوير سولانا هم که به نمايندگي از اتحاديه اروپا وارد اين گفتگو شده يود، پيشنهاد و خبرجديدي براي اعضاي دائمي شوراي امنيت و آلمان، ندارد. او با همان پرونده و همان پيشنهادات و راه حل ها که شش ماه قبل در مقابل توقف غني سازي اورانيوم به لاريجاني، ارائه کرده بود، وارد ويلا پانفيلي شد. اگر لاريجاني که فکر باز تري دارد، اين پيشنهادات را قبول نکرد، چرا پاسدار سابق 42 ساله بايد آن را قبول کند؟ در عين حال اگر سعيد جليلي براي تندروي در عرصه اتمي، آمده باشد، اين موضوع را از هيئتي که همراهيش مي کنند، نمي توان فهميد. پشت سر جليلي، هنوز علي لاريجاني ايستاده است. آيا طبق گفته رسانه هاي رسمي، حضور او براي راهنمائي جليلي است، يا به اين دليل است که علي خامنه اي، رهبر ايران، از اين که دست احمدي نژاد را باز گذاشته، متنبه شده است؟ براي اينکه شق دوم را باور کنيم بهتر است به اظهارات علي اکبر ولايتي، وزير امور خارجه سابق و مشاور خامنه اي در امور بين المللي، توجه کنيم: "با توجه به حساسيت مسئله اتمي، بهتر بود استعفا صورت نمي گرفت يا دستکم از آن جلوگيري مي شد". اين کلمات نشان دهنده ناخوشنودي خامنه اي است از موقعيت بوجود آمده در آستانه گفتگو هاي ديپلماتيک. او از اين که در دام احمدي نژاد افتاده، خوشنود نيست. آزاد گذاشتن دست احمدي نژاد در مورد مسائل اتمي، باعث ناکامي اجتناب ناپذير ايران مي شود، بخصوص که شوراي امنيت تحريم هاي جديدي نيز براي ايران در نظر خواهد گرفت.
اين دوران براي رئيس جمهوري که فقط دو سال به پايان کارش باقي مانده است، دوران سختي است. طبق آمار رسمي او تعداد زيادي از طرفداران، متحدان سياسي و راي دهندگانش را از دست داده. طبق اين نظرسنجي فقط 53 درصد از کساني که به او راي داده اند، حاضرند دوباره اين کار را تکرار کنند.
منبع: ايل جورناله 24 اکتبر
تفسيري از ايل جورناله - پنجشنبه 3 آبان 1386 [2007.10.25]
ديگر خواب راحت از چشمان احمدي نژاد رخت بربسته است. او در مقابل علي لاريجاني که دل خوشي از دستش نداشت، پيروز شد او وادار به استعقايش کرد. اما حالا چيزي نگرانش مي کند. نکند اين يک دام بوده باشد. مگر نه که مجلس با امضاي 183 عضو محافظه کارش، در زماني که وي در ارمنستان بود، از فعاليت هاي علي لاريجاني در پرونده اتمي تجليل کردند.
اين تجليل نامه مورد انتقاد بخشي از نمايندگان قرار گرفت. حشمت الله فلاحت پيشه، از نمايندگان جناح راست گفته «استقبال از استعفاي دولتمردان و جايگزين کردن افراد تازه، بدل به سياست رسمي دولت شده است». محمدزضا باهنر نايب رييس مجلس هم از شخصيت صاحب قدرت لاريجاني ستايش کرد و رئيس دولت را سزاوار انتقاد دانست که کسي مانند وي را کنار گذاشته است. اين انتقادات و امضائي که اکثريت مجلس بر پاي نامه تجليل از لاريجاني گذاشتنتد، به نظر مي رسد بدترين کابوس رئيس جمهور بوده است به حدي که سفرش را به ارمنستان نيمه تمام گذاشت و با سرعت به تهران بازگشت. احمدي نژاد به کوچاريان گفته بود: "شايد کشورش مورد حمله قرار گيرد".
در واقع در رم، اتفاق خاصي نيافتاد. سعيد جليلي حرف گوش کن، کلمات رئيس جمهور را تکرار کرد و موضع گيري سخت تري اتخاذ کرد، يعني به پيشنهادات خاوير سولانا، توجه نکرد. براي تندروهاي ايراني در مورد مسائل اتمي، حرف زيادي باقي نمانده است و خاوير سولانا هم که به نمايندگي از اتحاديه اروپا وارد اين گفتگو شده يود، پيشنهاد و خبرجديدي براي اعضاي دائمي شوراي امنيت و آلمان، ندارد. او با همان پرونده و همان پيشنهادات و راه حل ها که شش ماه قبل در مقابل توقف غني سازي اورانيوم به لاريجاني، ارائه کرده بود، وارد ويلا پانفيلي شد. اگر لاريجاني که فکر باز تري دارد، اين پيشنهادات را قبول نکرد، چرا پاسدار سابق 42 ساله بايد آن را قبول کند؟ در عين حال اگر سعيد جليلي براي تندروي در عرصه اتمي، آمده باشد، اين موضوع را از هيئتي که همراهيش مي کنند، نمي توان فهميد. پشت سر جليلي، هنوز علي لاريجاني ايستاده است. آيا طبق گفته رسانه هاي رسمي، حضور او براي راهنمائي جليلي است، يا به اين دليل است که علي خامنه اي، رهبر ايران، از اين که دست احمدي نژاد را باز گذاشته، متنبه شده است؟ براي اينکه شق دوم را باور کنيم بهتر است به اظهارات علي اکبر ولايتي، وزير امور خارجه سابق و مشاور خامنه اي در امور بين المللي، توجه کنيم: "با توجه به حساسيت مسئله اتمي، بهتر بود استعفا صورت نمي گرفت يا دستکم از آن جلوگيري مي شد". اين کلمات نشان دهنده ناخوشنودي خامنه اي است از موقعيت بوجود آمده در آستانه گفتگو هاي ديپلماتيک. او از اين که در دام احمدي نژاد افتاده، خوشنود نيست. آزاد گذاشتن دست احمدي نژاد در مورد مسائل اتمي، باعث ناکامي اجتناب ناپذير ايران مي شود، بخصوص که شوراي امنيت تحريم هاي جديدي نيز براي ايران در نظر خواهد گرفت.
اين دوران براي رئيس جمهوري که فقط دو سال به پايان کارش باقي مانده است، دوران سختي است. طبق آمار رسمي او تعداد زيادي از طرفداران، متحدان سياسي و راي دهندگانش را از دست داده. طبق اين نظرسنجي فقط 53 درصد از کساني که به او راي داده اند، حاضرند دوباره اين کار را تکرار کنند.
منبع: ايل جورناله 24 اکتبر
No comments:
Post a Comment