جنگ قدرت در ايران بالا گرفت
تحليل گاردين از انتخاب سعيد جليلي - سه شنبه 1 آبان 1386 [2007.10.23]
سايمون تيسدال
سعيد جليلي، که آخر هفته گذشته جانشين علي لاريجاني سرپرست تيم مذاکره کننده ايران در مورد مسائل اتمي شده است، مردي است يا عقابد معنوي که گمان مي کند ارزشهاي معنوي بايد جاي اقدامات سياسي را بگيرد.
ايمان داشتن او به اين نکته که در مورد پرونده هسته اي، حق کاملا به جانب ايران است و و فاداري اش يه رئيس جمهور تندرو ايران، محمود احمدي نژاد، از او در دور گفتگوهايي که قرار است فردا در شهر رم با اتحاديه اروپا برگزار شود، سخنراني ناشي ساخته است.
دکتر جليلي که در آن زمان معاون وزارت امور خارجه بود، در مصاحبه اي که سال گذشته در تهران انجام داد، نقطه نظرات جهاني تندي را ارائه داد ، نشان داد که او هم مثل بقيه با ناشيگري و عدم درک متقابل که خاص دولت احمدي نژاد است، حرف مي زند. نظرات دکتر جليلي درباره مسائل اتمي بازتاب ترکيب عجيبي از بديهيات معنوي و سياسي است که در حاشيه بي تجربگي قرار گرفته است.
او مي گويد:« ما بار ها گفته ايم و باز هم مي گوييم که به منطق گفتگو، پاي ببنديم. اما در عين حال هرگز با شرايط ارعاب و تهديد، گفتگو نمي کنيم. دو چيز را بايد در نظر گرفت. اول نگراني اروپايي ها و دوم حق مسلم ملت ايران. ايران در پي ساختن بمب اتمي نيست. بايد يادآوري کنم که خود ايراني ها قرباني سلاح هاي کشتار جمعي هستند که توسط غربي ها در دوران جنگ ايران و عراق، در اختيار صدام حسين گذاشته شده بود. حتي در زمان جنگ هم اين ايده به مغزمان خطور نکرد که ما هم از اين سلاح ها استفاده کنيم. ما معتقديم که سلاح هاي کشتار جمعي غير قانوني و غبر انساني است. ما معتقديم که قدرت واقعي در ميان خود مردم و رابطه شان با دولتشان است. بعد از سال ها تحريم، اين کشور به راه خود ادامه مي دهد. دليل آن اين است که رابطه اي که گفته شد بين ملت و دولت وجود دارد ».
دکتر جليلي گفت که ايران در دوران دو سال ترديد درباره تحقيات و غني سازي اورانيوم پيشرفت هاي زيادي کرده است که در چارچوب پيمان منع توليد سلاح هسته اي بوده است. در واقع، ما در حال حل مسئله اي به نام آپارتايد اتمي هستيم: بعضي از کشورها حق داشتن آن را دارند و بعضي از کشورها از همين حق محروم اند. من گمان مي کنم که اصرار ما بر مواضعمان، باعث رونق پيمان منع ساخت سلاح اتمي مي شود.
دکتر جليلي، احمدي نژاد را "يک دوست قديمي" خواند که بر مواضع خود ايستاده است و در مقابل آمريکا و انگلستان با جهانيان از حقيقت سخن مي گويد. فلسفه سياسي رئيس جمهور با اسلام آغاز و به آن ختم مي شود. او يحث بزرگي درباره اينکه چطور مي شود قضاوت عادلانه و معنويت را وارد زندگي سياسي کرد، دارد.
او از اظهارات جنجال برانگيز احمدي نژاد درمورد اسرائيل دفاع مي کند و معتقد است:« احمدي نژاد مي گويد که اگر به اين مقوله از لحاظ دموکراتيک نگاه کنيم، اسرائيل از نقشه جهان محو مي شود.(موضع گيري رسمي ايران اين است که همه قلسطينيان،چه آنها که در داخل کشورند و چه آنهاکه خارج از آن زندگي مي کنند، بايد در راي گيري شرکت کنند)، و خود اسرائيل از اين کار پشيمان مي شود. هيچ مشکلي براي يهودياني که در ايران زندگي مي کنند، وجود ندارد. آنها در مجلس نماينده دارند و25 هزار جامعه يهودي فعال در سرتاسر کشور، وجود دارد.مشکل ما اسرائيل و گروه گوچکي است که عقايدشان را به بقيه دنيا تحميل مي کنند. جامعه جهاني بايد فکري بحال اين موضوع بکند».
افکار و تئوري هاي که فاقد تسامح هستند و افکار بنيادگرايانه در ايران، موضوع عجيبي نيست. يک روزنامه ايراني، نيکولا سرکوزي را به دليل هشدارش نسبت فعاليت هاي اتمي ايران، "نوکر صهيونيزم"، خواند.انتخاب ناگهاني جليلي بعنوان رئيس شوراي امنيت ملي به او مقامي داده است که بتواند عقايدش را تبليغ کند. اما بسياري از تحليلگران غربي به اين نتيجه رسيده اند که انتخاب او احمدي نژاد را در حکومت دوپاره شده ايران يک پيروزي محسوب مي شود.
اين تغييرات با برکناري افراد از پست هاي کليدي مانند وزير نفت، وزير صنايع و به اختمال زياد وزير امور خارجه آغاز شد. آقاي احمدي نژاد به دليل شکست در توسعه اقتصادي، سهميه بندي بنزين و خصوصي سازي، تحت فشار قرار گرفته است. حتي نمايندگان محافظه کار هم به انتخاب دکتر جليلي کم تجربه اعتراض کردند. در عين حال شواهدي وجود دارد که آمريکا و سازمان ملل متحد، طبل تحريم هاي اقتصادي را بصدا در آورده اند.
همه اين ها نشانه هاي عدم اطمينان نسبت به سياست اتمي، اضطراب فزاينده در مورد موضع گيري ايران در عرصه هاي بين المللي است که منجر به تشديد نزاع داخلي در ايران بر سر قدرت و ترس روحانيون فعلي از بازگشت دوباره اطلاح طلبان و پراگماتيست ها به مجلس است که در ماه مارس آينده برگزار مي شود.
انتخاب جليلي، قدمي رو به جلو بود، اما صفحه بازي خيلي بزرگ است. و اين موضوع که لاريجاني با وجود استعفا، در کنفرانس رم و با عنوان مشاور شخصي رهبر، شرکت مي کند، نشان مي دهد که اين نزاع کاملا جدي شده است.
منبع: گاردين، 22 اکتبر
تحليل گاردين از انتخاب سعيد جليلي - سه شنبه 1 آبان 1386 [2007.10.23]
سايمون تيسدال
سعيد جليلي، که آخر هفته گذشته جانشين علي لاريجاني سرپرست تيم مذاکره کننده ايران در مورد مسائل اتمي شده است، مردي است يا عقابد معنوي که گمان مي کند ارزشهاي معنوي بايد جاي اقدامات سياسي را بگيرد.
ايمان داشتن او به اين نکته که در مورد پرونده هسته اي، حق کاملا به جانب ايران است و و فاداري اش يه رئيس جمهور تندرو ايران، محمود احمدي نژاد، از او در دور گفتگوهايي که قرار است فردا در شهر رم با اتحاديه اروپا برگزار شود، سخنراني ناشي ساخته است.
دکتر جليلي که در آن زمان معاون وزارت امور خارجه بود، در مصاحبه اي که سال گذشته در تهران انجام داد، نقطه نظرات جهاني تندي را ارائه داد ، نشان داد که او هم مثل بقيه با ناشيگري و عدم درک متقابل که خاص دولت احمدي نژاد است، حرف مي زند. نظرات دکتر جليلي درباره مسائل اتمي بازتاب ترکيب عجيبي از بديهيات معنوي و سياسي است که در حاشيه بي تجربگي قرار گرفته است.
او مي گويد:« ما بار ها گفته ايم و باز هم مي گوييم که به منطق گفتگو، پاي ببنديم. اما در عين حال هرگز با شرايط ارعاب و تهديد، گفتگو نمي کنيم. دو چيز را بايد در نظر گرفت. اول نگراني اروپايي ها و دوم حق مسلم ملت ايران. ايران در پي ساختن بمب اتمي نيست. بايد يادآوري کنم که خود ايراني ها قرباني سلاح هاي کشتار جمعي هستند که توسط غربي ها در دوران جنگ ايران و عراق، در اختيار صدام حسين گذاشته شده بود. حتي در زمان جنگ هم اين ايده به مغزمان خطور نکرد که ما هم از اين سلاح ها استفاده کنيم. ما معتقديم که سلاح هاي کشتار جمعي غير قانوني و غبر انساني است. ما معتقديم که قدرت واقعي در ميان خود مردم و رابطه شان با دولتشان است. بعد از سال ها تحريم، اين کشور به راه خود ادامه مي دهد. دليل آن اين است که رابطه اي که گفته شد بين ملت و دولت وجود دارد ».
دکتر جليلي گفت که ايران در دوران دو سال ترديد درباره تحقيات و غني سازي اورانيوم پيشرفت هاي زيادي کرده است که در چارچوب پيمان منع توليد سلاح هسته اي بوده است. در واقع، ما در حال حل مسئله اي به نام آپارتايد اتمي هستيم: بعضي از کشورها حق داشتن آن را دارند و بعضي از کشورها از همين حق محروم اند. من گمان مي کنم که اصرار ما بر مواضعمان، باعث رونق پيمان منع ساخت سلاح اتمي مي شود.
دکتر جليلي، احمدي نژاد را "يک دوست قديمي" خواند که بر مواضع خود ايستاده است و در مقابل آمريکا و انگلستان با جهانيان از حقيقت سخن مي گويد. فلسفه سياسي رئيس جمهور با اسلام آغاز و به آن ختم مي شود. او يحث بزرگي درباره اينکه چطور مي شود قضاوت عادلانه و معنويت را وارد زندگي سياسي کرد، دارد.
او از اظهارات جنجال برانگيز احمدي نژاد درمورد اسرائيل دفاع مي کند و معتقد است:« احمدي نژاد مي گويد که اگر به اين مقوله از لحاظ دموکراتيک نگاه کنيم، اسرائيل از نقشه جهان محو مي شود.(موضع گيري رسمي ايران اين است که همه قلسطينيان،چه آنها که در داخل کشورند و چه آنهاکه خارج از آن زندگي مي کنند، بايد در راي گيري شرکت کنند)، و خود اسرائيل از اين کار پشيمان مي شود. هيچ مشکلي براي يهودياني که در ايران زندگي مي کنند، وجود ندارد. آنها در مجلس نماينده دارند و25 هزار جامعه يهودي فعال در سرتاسر کشور، وجود دارد.مشکل ما اسرائيل و گروه گوچکي است که عقايدشان را به بقيه دنيا تحميل مي کنند. جامعه جهاني بايد فکري بحال اين موضوع بکند».
افکار و تئوري هاي که فاقد تسامح هستند و افکار بنيادگرايانه در ايران، موضوع عجيبي نيست. يک روزنامه ايراني، نيکولا سرکوزي را به دليل هشدارش نسبت فعاليت هاي اتمي ايران، "نوکر صهيونيزم"، خواند.انتخاب ناگهاني جليلي بعنوان رئيس شوراي امنيت ملي به او مقامي داده است که بتواند عقايدش را تبليغ کند. اما بسياري از تحليلگران غربي به اين نتيجه رسيده اند که انتخاب او احمدي نژاد را در حکومت دوپاره شده ايران يک پيروزي محسوب مي شود.
اين تغييرات با برکناري افراد از پست هاي کليدي مانند وزير نفت، وزير صنايع و به اختمال زياد وزير امور خارجه آغاز شد. آقاي احمدي نژاد به دليل شکست در توسعه اقتصادي، سهميه بندي بنزين و خصوصي سازي، تحت فشار قرار گرفته است. حتي نمايندگان محافظه کار هم به انتخاب دکتر جليلي کم تجربه اعتراض کردند. در عين حال شواهدي وجود دارد که آمريکا و سازمان ملل متحد، طبل تحريم هاي اقتصادي را بصدا در آورده اند.
همه اين ها نشانه هاي عدم اطمينان نسبت به سياست اتمي، اضطراب فزاينده در مورد موضع گيري ايران در عرصه هاي بين المللي است که منجر به تشديد نزاع داخلي در ايران بر سر قدرت و ترس روحانيون فعلي از بازگشت دوباره اطلاح طلبان و پراگماتيست ها به مجلس است که در ماه مارس آينده برگزار مي شود.
انتخاب جليلي، قدمي رو به جلو بود، اما صفحه بازي خيلي بزرگ است. و اين موضوع که لاريجاني با وجود استعفا، در کنفرانس رم و با عنوان مشاور شخصي رهبر، شرکت مي کند، نشان مي دهد که اين نزاع کاملا جدي شده است.
منبع: گاردين، 22 اکتبر
No comments:
Post a Comment