Monday, August 27, 2007

با هر فشار غرب، سخت گيري با زنان افزايش مي گيرد- تحليل سانفرانسيسکو کرونيکل


با هر فشار غرب، سخت گيري با زنان افزايش مي گيرد
تحليل سانفرانسيسکو کرونيکل - سه شنبه 6 شهریور 1386 [2007.08.28]
سوزان لوي سانچز – سوفي کلاوير
در ايران حجاب يا چادر به عنوان سمبل اعتقادي، الزامات عشيره اي و يا مقاومت سياسي با چند متر پارچه به کلي متفاوت است. آن ها حجاب را به عنوان يک فشارسنج که نشان دهنده حال و هواي مناقشات بين المللي سياسي در ايران است نگاه مي کنند.
در هيچ جاي دنيا غير از ايران، قوانين و چالش هاي برسر کردن چادر [به عنوان حجاب برتر] چنين ارتباط تنگاتنگي با چگونگي رابطه ايران با دنياي غرب ندارد. بعد از ضربه اي که سيا با کودتا عليه دولت دکتر مصدق در سال 1953 و پس از بازگشت شاه، مردم با رجعت به پوشيدن چادر انزجار خود را از غرب به نمايش گذاشتند.اينک بعد از 30 سال، به سر کردن چادر تبديل به يک اصل قانوني و مذهبي شده و ديگر انتخابي نيست. به محض اينکه مناقشات بين سياست گذاران ايران و ايالات متحده بالا مي گيرد، قوانين محروم کننده زنان از حقوقشان هم شدت مي گيرد. آيا اين تصادفي است يا بازتاب چيزي ديگر؟
قبل از انتخاب محمود احمدي نژاد در سال 2005، زنان ايراني تنوع فزاينده اي در انتخاب پوشش هنگام تحصيل داشتند. از زمان اصلاح طلبان دختران مي توانستند حجابشان را در مدارس ازسر بر دارند و از سال 2004، زنان براي اولين بار پس از انقلاب اجازه يافتند به عنوان افسران پليس آموزش ببينند.
اما بعد از انتخابات سال 2005، بسياري از سياست هاي اصلاح طلبانه در مورد زنان بلافاصله پس زده شد. مثلا" احمدي نژاد دستور بسته شدن مرکز مشارکت هاي زنان در نهاد رياست جمهوري و نيز معدوم ساختن کتاب ها و انتشارات مربوطه به اين حوزه ارزشمند را صادر کرد.
فهرست بلند بالايي از سرکوب زنان با شيوه هاي فريب کارانه وساير روش ها وجود دارد. به طور مشخص راندن زنان به خانه و بچه داري اصلي شده است که و سخت گيري براي فعالان حقوق زنان بيش تر. يک مثال روشن دستگيري صدها تن از زنان به بهانه طرح امنيت اجتماعي است که پوشش اسلامي را در دستور داشت، که درست بعد از تصويب قطعنامه 1747 در شوراي امنيت براي تشديد تحريم ها عليه ايران در خصوص برنامه هاي هسته اي اتفاق افتاد. يک هفته پيش، دستگاه ديپلماسي بوش براي طرح تحريم هاي بيشتر تلاش مي کرد. منابع خبري مختلف از درخواست ديک چني، معاون رييس جمهور آمريکا، براي حمله هوايي به تلافي حمايت هاي ايران از ستيزه جويان در عراق را گزارش کردند.
همه اين ها بر چگونگي وضعيت زندگي زنان در ايران اثر مي گذارد. چنان که با افزايش فشارهاي غرب، فشار بر نحوه پوشش در همين چند ماه گذشته به طرز چشمگيري افزايش يافته است.
به نظر مي رسد زنان تبديل به نمايش داخلي رويارويي دنياي غرب به رهبري ايالات متحده با ايران بر سر مسايل امنيتي شده اند. روند طولاني و آهسته تسامح بر سر قوانين ديني در مورد زنان به دنبال توصيفات ناسيوناليتي و قهرمان پرورانه عليه غرب، به فراموشي سپرده شد.
از زمان ممنوعيت حجاب توسط رضا پهلوي در سال 1939، چادر به مظهر مقابله عليه غرب و امپرياليسم غربي تبديل شد و در بحران فعلي بر سر مناظره هسته اي نيز، زنان همچنان در آتشي مشابه گير افتاده اند.
در واقع، هويت ملي و ديني در ايران به اندازه زيادي ممزوج شده اند. اين در هم پيچيدگي بر روي وضعيت زنان در جامعه ايراني عوارض خود را دارد. وقتي نوبت به هويت ملي مي رسد، اغلب زنان را طوري در نظر مي گيرند که براي قبول مسووليت در برابر تاريخ ملي، فرهنگي و اخلاقي ساخته شده اند.
اغلب جوامعي که نسبت به بقيه در وضعيت متفاوتي قرار مي گيرند، سياست هاي سفت و سختي در برابر زنان دارند. اين وضعيت وقتي عوامل بيروني در تضاد تهاجمي با کشوري نظير ايران قرار مي گيرد، اثر دوبربر خواهد داشت. عوامل بيروني مي تواند قواي روم، اعراب مسلمان، بريتانياي کبير و يا ايالات متحده باشد.
هر گونه تلاش الزام آور در برابر پندارهاي اقتدار طلبانه دولت ايران، تنها مي تواند در غالب واکنش هاي ناسيوناليستي باشد تا زنان احساس کنند هويت آنها در معرض خطر قرار گرفته است. جالب اينکه وقتي گزارشات رسانه ها خبر از افزايس محدوديت ها عليه زنان در ايران مي دهند و افکار آمريکا را به سوي تدابير سخت گيرانه تري در برابر رهبران اسلامي سوق مي دهند، و اين خود از سوي ديگر دور باطلي را در افزايش انسداد ميان دو کشور به راه مي اندازد.
با تشديد هراس ها که در حال حاضر دامن اين کشور را فرا گرفته، ديپلماسي ايالات متحده سبب بروز واکنش با انگيزه هاي ناسيوناليستي در ايران مي شود که خود سرکوب حقوق زنان را در بر مي گيرد.اگر غرب در عزم خود براي گسترش آزادي و دموکراسي در خاورميانه صادق است، بايد به خاطر داشته باشد، حقوق زنان لازمه دموکراسي است. بنابراين هر سياستي که در نهايت سبب تضعيف اين حقوق شود در تضاد با اصول اصلي تر ما هستند.
برعکس، با بکار گيري زباني که کمتر تهديد آميز است، واکنش هاي ناسيوناليستي کمتري در ايران بروز خواهد کرد. به اين ترتيب فضا براي صداهاي مخالف باز مي شود و اين شامل زنان هم خواهد شد که به طور سنتي راهکارهاي متفاوتي را در برخورد با موارد امنيت دولتي در پيش مي گيرند. اگر ايالات متحده و هم پيمانانش ايران را به عنوان يک همکار و نه يک دولت شرور در منطقه داشته باشند، مسايل هسته اي مي تواند مورد گفتگو با حقوق برابر شود. اين اقدام نه تنها روش درستي براي برخورد با مسايل است بلکه يکي از کارهاي لازم است.
منبع: سانفرانسيسکو کرونيکل - 26 آگوست

No comments: