مجله اکونومیست : ایران، محلی برای هم جنس بازی نیست، همانطور که محلی برای خبرنگار بودن نیز نیست

مجله اکونومیست : ایران، محلی برای هم جنس بازی نیست، همانطور که محلی برای خبرنگار بودن نیز نیست
فردا نيوز : مجله اکونومیست در جدیدترین شماره خود به بررسی وضعیت خبرنگاران و روزنامه نگاران در ایران پرداخته و آن را یک جرم دانست! . به نوشته این مجله رفتار روزنامه های اصلاح طلب، فشار سنج مناسبی برای وضعیت سیاسی کشور است. وضعیت فلفل دار است! آنها در محل کارشان، خود سانسوری می کنند تا از خطوط نامرئی که مبین قابل قبول و غیر قابل قبول است، رد نشوند همچنین بعضی از خطاها که کشنده اند.مجله اکونومیست، در جدیدترین شماره خود نوشته است : ایران، محلی برای هم جنس بازی نیست، همانطور که محلی برای خبرنگار بودن نیز نیست. وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، این هفته [هفته گذشته] روزنامه شرق را بدلیل چاپ مصاحبه با شخصی «ضد انقلاب» و آنچه که ایران مروج هم جنس گرایی می نامد، توقیف کرد. این هم جنس باز، ساقی قهرمان است که شاعری ایرانی مقیم کانادا است. هم جنس بازی در جمهوری اسلامی ایران غیر قانونی است و مجازات آن مرگ است.به گزارش سرویس بین الملل «فردا»، مجله اکونومیست درباره وضعیت روزنامه ها و روزنامه نگاری در ایران با اشاره به اینکه روزنامه شرق به تازگی پس از توقیف در سال 2006، به دکه ها بازگشته بود، نوشت که دلیل توقیف دفعه پیش شرق که روزنامه ای روشنفکر و اصلاح طلب است، توهین به رییس جمهور محمود احمدی نژاد در قالب کاریکاتور ... بوده است. اکونومیست اضافه می کند: روزنامه ی اصلاح طلب هم میهن نیز در جولای (خرداد / تیر) بسته شد، آن هم پس از بازگشت از 7 سال توقیف. همچنین ماه گذشته، عماد الدین باقی، سردبیر سابق جمهوریت، به سه سال حبس بدلیل « فعالیت علیه امنیت ملی» و «تبلیغ به نفع مخالفان نظام»، محکوم شد.این نشریه در ادامه اظهارات خود می آورد: با وجود اینکه ایران، جمعیتی 70 میلیونی دارد که درصد بالای آن با سواد هستند، به گفته عطریان فر مدیر تیمی که شرق و هم میهن را منتشر می کرد، کمتر از دو میلیون ایرانی روزنامه می خوانند. اکثر ایرانیان، اخبار خود را از رسانه ملی یا ماهواره ها دریافت می کنند. اما رفتار روزنامه های اصلاح طلب، فشار سنج مناسبی برای وضعیت سیاسی کشور است، وضعیت فلفل دار است! [تند است]اکونومیست این گونه ادامه می دهد: مهران قاسمی از روزنامه اعتماد ملی که روزنامه ای میانه رو و مدرن است و هنوز چاپ می شود، می گوید: « بدلیل اینکه هر چند ماه روزنامه ها توقیف می شوند، خبرنگاران به بیکاری طولانی مدت عادت کرده اند.» . آنها در محل کارشان، خود سانسوری می کنند تا از خطوط نامرئی که مبین قابل قبول و غیر قابل قبول است، رد نشوند و همچنین از بعضی خطاها، که کشنده اند.این مجله ادعا می کند: دادگاهی ماه گذشته، عدنان حسن پور، روزنامه نگار هفته نامه ی بسته شده ای که به زبان کردی و فارسی چاپ می شد را به دلیل تبلیغ علیه نظام و تهدید امنیت ملی، به مرگ محکوم کرده است.اکونومیست در پایان اظهارات خود می آورد: به هر حال، تمامی انواع خبرنگاری تهدید نمی شوند. یک نوع از مستند تلویزیونی رواج بسیار یافته است، اعتراف گیری. ماه گذشته، ایران برنامه ای با عنوان «به نام دموکراسی» را پخش کرد که در آن هاله اسفندیاری و کیان تاج بخش، که هر دو تابعیت دو گانه ایرانی – آمریکایی دارند، و در زندان اوین اند به کار برای مرکز بین المللی وودرو ویلسون و جامعه باز اعتراف کردند و ایران آنها را به انقلاب مخملی متهم کرده است.