Wednesday, July 18, 2007

گاردين : خطر ایران و جنب و جوش در خاورمیانه



بی بی سی : در شماره چهارشنبه، 18 ژوئیه، روزنامه گاردین چاپ لندن، مقاله ای در مورد تلاش های دیپلماتیک ایالات متحده در خاورمیانه و ارتباط آن با موقعیت منطقه ای ایران به قلم جوناتان فریدلند انتشار یافته است.نویسنده این مقاله، که با عنوان "این جنب و جوش در خاورمیانه حاصل تهدیدی کاملا واقعی - یعنی ایران - است" چاپ شده، تصمیم دولت جورج بوش، رییس جمهوری آمریکا، برای دست زدن به تحرکات سیاسی جدیدی در خاورمیانه را یادآور می شود و ارتباط آن را با سیاست خارجی ایران مطرح می کند.نویسنده ضمن اشاره به پیشنهاد آقای بوش برای برگزاری کنفرانس جدیدی برای پیشبرد صلح در خاورمیانه، انگیزه او را با مساله عراق مرتبط دانسته و می گوید که پس از ناکامی در کسب دستاوردی عمده در منطقه از طریق اشغال این کشور، طبیعی است که رییس جمهوری آمریکا بکوشد تا قبل از خاتمه دوره ریاست جمهوری خود به موفقیتی در خاورمیانه دست یابد.در این مقاله آمده است که شرکت اهود اولمرت و محمود عباس، رهبران اسرائیل و فلسطین، در کنفرانس مورد نظر آمریکا طبیعی است زیرا هر دو نفر مایل اند ثابت کنند که با کنار گذاشتن حماس، می توانند به صلح دست یابند اما نکته جالبتر، انگیزه کشورهای میانه رو عرب مانند اردن و مصر برای حضور در چنین اجلاسی است.به نظر نویسنده این مقاله، گسترش نفوذ ایران و گروه های وابسته به این کشور باعث هراس کشورهای طرفدار غرب در منطقه شده که هم از قدرت گرفتن شیعیان نگران هستند و هم از گسترش نفوذ اسلامگرایانی که ایران نماینده آنها محسوب می شود زیرا اگر این گروه ها کاملا سرکوب نشوند، می توانند رژیم های میانه رو عرب را به مخاطره اندازند.به نوشته گاردین، مصر بیش از اسرائیل یا جنبش فتح مایل نیست حماس، که همکاسه گروه ناراضی اخوان المسلمین محسوب می شود، قدرت را در کرانه باختری رود اردن هم مانند باریکه غزه قبضه کند.نویسنده مقاله می افزاید که وجود دشمن مشترک باعث بروز جنب و جوشی جدید در روند بی تحرک حل مناقشه اسرائیل و فلسطینیان شده که به طور کلی، تحولی مثبت است و بوش و اولمرت، به منظور نشان دادن اینکه محمود عباس می تواند در جایی موفق شود که حماس نتوانسته، کمک های مالی به دولت آقای عباس را از سر گرفته اند و اسرائیل نیز گفته است که 256 زندانی فلسسطینی را که بسیاری از آنان در جریان عملیات نظامی نافرجام دستگیر شده اند آزاد می کند.
بحران خاورمیانه و ایران اتمی
به گفته نویسنده، در مجموع، هدف اسرائیل و آمریکا، و همچنین اتحادیه اروپا و بسیاری از کشورهای عرب منطقه این است که نشان دهند که منطقه "فتح آباد" واقع در کرانه باختری در زیر آفتاب درخشان از تمام مواهب برخوردار می شود در حالیکه "حماسستان" واقع در غزه در تاریکی قرار خواهد گرفت و برنامه دیدار نخستین هیات اتحادیه عرب از اسرائیل نیز تلاشی برای تاکید بر این واقعیت است.به نظر نویسنده مقاله گاردین، کشورهای میانه رو عرب، که اکثر جمعیت آنها را سنیان تشکیل می دهند، برای جلوگیری از ظهور محمود احمدی نژاد به عنوان قهرمان آرمان فلسطین و مقابله با خطر گسترش افراطگرایی در میان مردم خود به واسطه مشاهده فشار و فقر فلسطینیان، می کوشند نشان دهند می توانند نیرویی موثر در حل مشکلات منطقه باشند و همین تمایل آنان فرصتی را در اختیار جورج بوش قرار داده است تا کنفرانس مورد نظر خود را پیشنهاد کند.گاردین در عین حال می نویسد که هنوز نشانه ای از آمادگی اسرائیل برای دست زدن به حمله علیه ایران مشاهده نمی شود و بسیاری از مقامات نظامی و سیاسی اسرائیل به جای توسل به نیروی نظامی، از فشارهای دیپلماتیک و وضع تحریم های تجاری خاص را توصیه می کنند.به گفته آنان، اگر مقامات ایرانی به تسهیلات مالی بین المللی و نفت تصفیه شده دسترسی نداشته باشند، رژیم جمهوری اسلامی تحت فشار قرار خواهد گرفت زیرا برخلاف کره شمالی، ایران دارای نوعی جامعه مدنی و نخبگانی است که در صورت پر هزینه شدن رویای هسته ای می توانند رهبران جمهوری اسلامی را وادار کنند از این رویا دست بشوید در حالیکه افکار عمومی نیز اشتیاق خود را از دست خواهد داد.به نوشته گاردین، دلایل دیگری هم برای ملاحظه کاری از سوی اسرائیل وجود دارد زیرا تاسیسات غنی سازی در ایران در نقاط مختلف و از جمله مکان های محرمانه ایجاد شده و امکان نابودی آنها با یک حمله هوایی وجود ندارد در حالیکه احتمال دارد که ایران با توسل به شبکه های تروریستی در سرتاسر جهان به اقدامات تلافی جویانه دست بزند.گاردین نتیجه می گیرد که اگر بتوان چین و روسیه را قانع کرد تحریم علیه ایران را شدت بخشند، می توان از کشانده شدن این بحران به جنگ جلوگیری کرد.نویسنده مقاله در پایان می نویسد: در هرحال تا زمان تصمیم گیری در مورد مساله برنامه هسته ای ایران - چه شامل حل بحران با توسل به جنگ باشد و چه پیروی از راه های صلح آمیز - احتمالا بیش از یک سال وقت نمانده است.

No comments: