Saturday, August 04, 2007

ماموريت رايس در خاورميانه: کنترل ايران تحليل کريستين ساينيس مانيتور

ماموريت رايس در خاورميانه: کنترل ايران
تحليل کريستين ساينيس مانيتور - یکشنبه 14 مرداد 1386 [2007.08.05]
دن مورفي و رشيد ابو السمه
کاندوليزا رايس وزير امور خارجه آمريکا، روز چهار شنبه با صعود الفيصل وزير امور خارجه عربستان سعودي ديدار کرد. رايس در مورد نگراني هاي ايالات متحده در مورد خاورميانه و از جمله نفوذ ايران در منطقه گفتگو نمود.
وزيران امور خارجه و دفاع ايالات متحده در حال برگزاري ديدارهاي پر سر و صداي خود با رهبران اسراييل و اعراب هستند، که به نوبه خود جزيي از جهت گيري جديد استراتژي بوش در ارتباط با ايران است: کنترل به روش جنگ سرد.
اين سفر در راستاي پيشنهاد کمک نظامي 20 ميليارد دلاري ايالات متحده به اعراب خليج فارس (عمدتا" عربستان سعودي) و يک مجموعه 30 ميليارد دلاري کمک نظامي به اسراييل است. کاندوليزا رايس وزير امور خارجه آمريکا هدف از انجام اين معامله را پنهان نمي کند و مي گويد ايران تنها و مهمترين کشوري است که چالشي براي... مصالح ايالات متحده در خاورميانهبه حساب مي آيد.
عادل الطريفي، تحليلگر سعودي که بر روي روابط کشورش با ايران کار مي کند مي گويد: "گفتگوهاي سه شنبه شب ميان پادشاه عربستان- ملک عبدالله و وزير امورخارجه کاندوليزا رايس بسيار مهم است زيرا آنها علايمي مبتني بر آغاز يک چيدمان سياسي از ايالات متحده، حکام خليج فارس و مصر از يک سو و ايران از سوي ديگررا ابراز کردند."
آقاي طريفي مي گويد از آنجا که اقدامات ايالات متحده در عراق به نتايج زودرسي نمي رسد، آمريکا مي خواهد توجه را به سمت ديگري جلب کند.
او مي گويد "آمريکايي ها منتظر به نتيجه رسيدن اقداماتشان در عراق بودند ولي چون کارها به خوبي پيش نمي رود، آنها تصميم گرفتند ايران را به عنوان متخاصم جديد اعلام کنند. براي دولت بوش مهم است تا قبل از بررسي برنامه اقدامات آمريکا توسط کنگره درماه سپتامبر، دستاوردهايي در خاورميانه را به نمايش بگذارند."
مير جاويدانفر، کارشناس و نويسنده "راز هسته اي ايران" از تل آويو مي گويد: "وقتي آمريکا مي گويد کشورهاي همسايه عراق که هم پيمانان ما هستند بايد محافظت شوند در واقع نوعي حرکت بازدارنده را انجام مي دهد."
"غيرواقعي به نظر مي رسد آمريکا (از عراق) عقب نشيني کند، بنابراين با حمايت از کشورهايي که روابط خوبي با آنها دارد، مشغول کشيدن حصار بزرگي به دور عراق است."
معذالک از آنجا که در نهايت خروج نيروهاي آمريکا از عراق بسيار محتمل به نظر مي رسد، اين ممکن است منتهي به ايجاد سدي از دولت هاي عرب سني، خصوصا" همسايگان ايران در خليج فارس، به عنوان مجري اصلي سياست هاي ايالات متحده شود.
اسرائيل که علنا" با تجهيز نظامي عربستان در دهه 1980 مخالف بود، اکنون روشن کرده که با معامله فعلي مخالفتي ندارد. ايهود باراک نخست وزير اسراييل گفت تصميم آمريکا را درک مي کند. او گفت: "نياز به يک اتحاد ميان ايالات متحده و ما در برابر ايران هست."
آقاي جاويدانفر مي گويد: "براي اسراييل اولويت اول ايران است، و در اين مورد آنها عربستان را طرف اسراييل مي دانند. هر دو منافع متقابلي در بازداري و کنترل ايران دارند."
تحليلگران مي گويند اسراييل گوشه چشمي هم براي وارد کردن بيشتر عربستان به تلاش ها براي صلح با فلسطينيان – و احتمالا" قرار دادن آنها در موقعيتي هستند که به عنوان سومين کشور عرب، اسراييل را به رسميت بشناسند. بوش کنفرانس صلح اعراب-اسراييل را براي پاييز آينده در اسرائيل پيشنهاد کرده است. شاهزاده صعود الفيصل، وزير امور خارجه عربستان گفت کشورش حضور در اين کنفرانس را مورد توجه قرار خواهد داد اما به اين شرط که فقط "موضوعات اصلي" در آن بررسي شود.
به نظر مي رسد اين مطلب اشاره به پيشنهاد قبلي سعودي هاست که صلح و به رسميت شناختن از سوي همه حکام عرب را در ازاي چشم پوشي اسرائيل از اراضي تحت اشغال طي جنگ سال 1967 وعده مي داد.
به هر حال اينکه آيا کمک هاي نظامي ايالات متحده منجر به تغييرات قابل توجهي در جاه طلبي هاي ايران و يا برقراري نهايي ثبات در عراق بشود، چيزي است که بايد منتظر ماند و ديد.
سفرخانم رايس و وزير دفاع ايالات متحده رابرت گيتس به مصر، عربستان سعودي، اسراييل و منطقه خودگردان فلسطينيان در رام الله با اظهارات تخطئه آميز زالماي خليلزاد، نماينده آمريکا در سازمان ملل و سفير پيشين اين کشور در عراق همراه بود. وي عربستان سعودي را متهم به تخريب مخفيانه ثبات در عراق نمود، اظهاراتي شبيه آنچه ايالات متحده به ايران نسبت مي دهد.
جمال کاشوقي، مدير هيئت تحريريه روزنامه الوطن چاپ عربستان گفت اين کشور تا همين اواخر که وزير دفاع پيشين ايالات متحده، دانالد رامسفلد از عربستان و ساير کشورهاي ميانه رو عرب درخواست کرده بود در عراق دخالت نکنند، به آمريکا کمک نمي کرد.
او گفت: "در حاليکه حضور ما در لبنان مشهود است، حضورمان در عراق خصوصا" زماني که رامسفلد وزير دفاع آمريکا بود به همراه اردن نامطلوب خوانده شده و محدود شد. اما حالا آمريکايي ها از ما مي خواهند به آنها در عراق کمک کنيم."
آقاي کاشوقي مي گويد عربستان سعودي مي تواند مانع ازعبور افراد جهادي از مرزاين کشور به عراق شود که بسياري از آنها شهروندان سعودي هستند.
او مي گويد عربستان مرزهاي خود با عراق را کاملا" ايمن کرده و اين سوريه است که به جنگجويان سعودي اجازه عبور غيرقانوني از مرزهايش به سوي عراق را مي دهد.
وي مي گويد: "مشکل در اينجا سوريه است. همه بمب گذارهاي انتحاري از سوريه به عراق مي روند."استراتژي جديد محدودسازي ايران که در حال شکل گيري در خاورميانه است، بازسازي مدلي از جنگ سرد بازدارنده اتحاد جماهير شوروي است. در آن زمان، ايالات متحده قواي نظامي کشورهايي نظير عربستان سعودي، مصر و نيز کشورهاي آزاد اروپايي را با استدلالي دوگانه تجهيز(تجهيز بالستيکي) نمود: از يک سو تشکيل دوستان قوي و به اين ترتيب محدودسازي جاه طلبي ها در قلمرو آن کشور، و از سوي ديگر وارد نمودن شوروي به يک مسابقه تسليحاتي که بسياري از تحليلگران معتقد بودند آمريکا و دوستانش خيلي بهتر از کرملين از عهده مالي آن بر مي آيد.
رايس که تخصص دانشگاهي اش در مسايل مربوط به شوروي و برنامه هاي عليه آن کشور بود، حالا در پي اجراي سياستي برگرفته از يک دفترچه قديمي در خاورميانه است.
ارواند ابراهيميان، تحليلگر مسايل ايران و تاريخ شناس در کالج باروچ در نيويورک مي گويد: "ايران، شوروي نيست. در سال 1946، ارتش سرخ تا برلين پيش رفته بود و براي پيروزي در جنگ کمک مي کرد. ايران چه قابليت هايي دارد؟ اين کهنه سرباز قديمي نياز به برخور با يک واقعيت دارد."
آقاي آبراهيميان ضمنا" مي گويد اينکه تجهيزعربستان و همسايگانش به نوعي ايران را باز مي دارد صحيح نيست و در واقع ممکن است ايران را در رسيدن به اين نظر که دستيابي به بمب هسته اي بهترين راه تضمين بقاء است تشويق کند.
او مي گويد: "ايران در خارج از مرزهايش هيچ توان نظامي ندارد، بودجه نظامي اش به اندازه بودجه نظامي کويت و امارات متحده عربي روي هم است... هيچ توان برنامه ريزي ندارد. مطمئناً ايران قادر به پشتيباني از جنگجويان عراقي هست اما تهديدي براي عربستان سعودي نمي باشد. من فکر مي کنم بنا بر تجهيز و استفاده از عربستان و ساير حکام خليج فارس است تا بگويند: ما مشغول تشکيل يک اتحاد در برابر ايران هستيم و به اين ترتيب توجهات از عراق و فلسطين دور شود."
آبراهيميان مي گويد اگر استدلال بر راندن ايران به سوي يک مسابقه تسليحاتي پرخرج باشد، نتايج آن نگران کننده خواهد بود. "قابل تصور نيست که ايران واکنشي نشان ندهد. خطر تشويق ايران به مسابقه تسليحاتي در اين است که آنها گزينه آسانتريعني راه هسته اي را انتخاب کنند."
جاويدانفر نيز از اينکه افزايش توان نظامي موجب تشويق ايران در جاه طلبي هاي هسته اي شود ابراز نگراني مي کند. نگراني ها از اعطاي امتيازات به عربستان در حاليکه اين کشور نيز در خونريزي ها در عراق مشارکت دارد وجود دارد و اين چيزي است که در عمل به ايران کمک مي کند.
وي مي گويد: "آمريکايي ها به جاي فروش سلاح به سعودي ها بايد قواي نظامي آنها را، چنانچه در حال حاضر شامل اعضاي سني نمي شود، کنترل کنند."
"تحويل سلاح به سعودي ها در حاليکه آنها خود بخشي از مشکل در عراق هستند به معني آشفته کردن بيشتر اوضاع است. اين موضع ايران را تقويت مي کند زيرا شيعياني که به هم پيماني با آمريکا اميدوار بودند، اکنون با تمايل بيش از پيش به اردوگاه شيعيان ملحق خواهند شد."
ظاهراً مقامات آمريکايي بر اين باورند که عربستان سعودي مي تواند از نفوذ خود در کشاندن جنگجويان سني به پاي ميز مذاکره استفاده کند.
تحليلگران در عربستان مي گويند تا زمانيکه اين کشور از دريافت کمک بيشتر خشنود است، از رويارويي آشکار با جمهوري اسلامي ايران طفره خواهد رفت و خط مشي متفاوتي در مقايسه با آمريکا در پيش مي گيرد. عربستان اخيرا" ميزبان محمود احمدي نژاد بود.
آقاي کاشوقي مي گويد: "عربستان بر اساس منافع خود بر روي موضوع محدودسازي ايران کار مي کند. سياست ما اين است که براي آنها خلائي به جا نگزاريم، و ضمنا" با آنها مشارکتي در امور و يا همراهي موثري نکنيم."
او گفت: "سعودي ها دريافته اند که در ايران دو جناح وجود دارد: طبقه سخت و طبقه ميانه رو."
منبع: کريستين ساينيس مانيتور 4 آگوست 2007

No comments: