نظر یک خواننده درمورد اعترافات اجباری ( این نظر درسایت بازتاب چاپ شده است )

بنده شدیدا به این شکل رسیدگی قضایی معترضم. چگونه ممکن است افرادی که تاکنون به جرایم سنگین امنیتی در بازداشت به سرمی برده اند از طرف قوه قضاییه یک شبه به مقام کارشناس ارتقا درجه پیدا می کنند, همگی به یک نظرواحد(مشابه)و هماهنگ با اظهارات جمهوری اسلامی ایران می رسند (در غیر اینصورت پخش چنین برنامه ای معنا پیدا نمی کرد ) و اکنون که مدت زیادی از بازداشتشان می گذرد اعمالی را که تابه حال با میل و رغبت انجام میداده اند,در جهت اهداف جاسوسی معرفی می کنند , و اتهامات خود را به صورتی که وارد است و (احتمالا)مو به مو تایید می کنند در صورتی که ایرادات بسیار بزرگ زیر بر روند دادرسی این پرونده چون دم خروس سایه افکنده است : 1-حق گرفتن و تماس با وکیل از آنها سلب شده است. 2-حق ملاقات با خانواده هایشان از آنها سلب شده است.3-بر اساس مورد 1 و 2 هیچگونه اطلاعات موثقی از آنها به غیر از منابع رسمی در خصوص شرایط نگهداری و رفتار های صورت گرفته با آنهادر دسترس نیست.4-هنوز مراحل مقدماتی بررسی پرونده کامل نشده و کیفر خواستی در این رابطه وجود ندارد و مشخص نیست پرونده ای که کیفر خواستی ندارد چگونه متهمین آن اقدام به اعتراف و اساسا اعتراف به چه (!) می کنند.5-بر اساس قوانین جاری جمهوری اسلامی ایران تا زمانی که مراحل رسیدگی به پرونده متهمی کامل نشده و دادگاه رای بر مجرمیت وی نداده باشد باید اطلاعات مراحل دادرسی جهت حفظ آبروی متهم کاملا محرمانه بماند که این امر نیز صورت نگرفته است.** در آخر سوال اینست که هیئت حاکمه در خصوص اقدامات انجام شده مذکور که با قوانین مصوب مملکتی نیز مغایرت دارد چه پاسخ قانع کننده ای برای افکار عمومی می تواند داشته باشد ؟ و اساسا ساخت یک چنین برنامه ای که مسبوق به سابقه هم هست چه اهدافی را دنبال می نماید ؟